خواجوی كرمانی، عارف بزرگ وشاعرایرانی در قرن هشتم هجری قمری است. وی را، خلاق المعانی، ملك الفضلا نیز می نامند. او یكی از كثیر الشعرترین شاعران زبان فارسی است و از جمله شاعرانی است كه در زمان حیاتش، دیوان او جمع آوری شده است.
كمال الدین ابوالعطا محمودبن علی بن محمود مرشدی كرمانی متخلص به خواجو یكی از شاعران برجستهی ایران در قرن هشتم هجری است. وی در نیمه شب یكشنبه بیستم ذی الحجه سال 689 هجری در كرمان چشم به جهان گشود.
پدر خواجو نامش علی بن محمود بوده و یكی از اكابر معروف كرمان است كه نام خواجو را ابوالعطا ملقب به كمال الدین نهاد. هنوز پسر بچه ای بیش نبود كه شایستگی خود را با سرودن قصیده تاریخ حمام یزد نشان داد. این قصیده بر دیوارهای این بنا نقش شد و برای همیشه باقی ماند.
او پس از آنكه دوران كودكی را در زادگاه خود پشت سر گذاشت در پی كسب علم و كمال به سیر آفاق و انفس پرداخت و قسمت اعظم زندگی اش را پیاده به سیر و سیاحت گذراند. او در دوران جوانی خود جدا از كسب دانش های معمول روزگار مسافرت را نیز پیشه نموده و بازدید هایی از مناطق اصفهان، آذربایجان، شام، ری، عراق و مصر نیز داشته است.
پس از بازگشت به ایران در سال 736، به اصفهان رفت. بعد از چندی به كرمان و سپس به شیراز رفت و تحت حمایت خاندان اینجو روزگار میگذرانید. او لقب هایی مانند خلاق المعانی و ملك الفضلا نیز داشته است.
خواجو درنزد شیخ امین الدوله كازرونی و شیخ علاء الدوله سمنانی كسب فیض كرده و صاحب مدارج عالی شده بود. شیخ امین الدوله كازرونی و شیخ علاء الدوله سمنانی ازمهمترین استادان خواجو بودند.
خواجو به همسر و فرزندان خودعلاقه بسیار داشت. بدان علت درمثنوی گوهر نامه ازفرزندش مجید الدین علی نام برده است.
اریخ به روایت ناصر در بخش های مختلف به با نگاهی طنز به زندگی شعرا و بیان ضرب المثل ها و مسائل اجتماعی و فرهنگی روز جامعه می پردازند.
این برنامه هر روز از شنبه تا چهارشنبه ساعت 8:30 به تهیه كنندگی محمد حسین خسروجردی، اجرای ناصر محبی و نویسندگی معصومه پاكروان تقدیم مخاطبان رادیو صبا می شود .
در این قسمت از برنامه تاریخ به روایت ناصر به شرح زندگی "خواجوی كرمانی "می پردازیم.
