چگونه در جشنواره‌های طنز شركت كنیم؟
در این متن می‌خواهیم تجربیات، مشاهدات و نظرات خود را در مورد جشنواره‌های طنز با هم مرور كنیم. پس این سطور نه وحی منزل هستند و نه می‌توانند به كلی غلط باشند؛ فقط شاید روزی به درد كسی بخورد كه می‌خواهد در جشنواره‌های مختلف حوزه طنز شركت كند. شما هم اگر تجربه، مشاهده یا نظری دارید در زیر همین مطلب اضافه كنید تا با آموزش یك نكته به دیگران، ملت را بنده خود كنید.
چند نكته برای آنها كه می‌خواهند در جشنواره‌ها و مسابقات طنز شركت كنند و فكر می‌كنند چون پارتی ندارند هیچ‌چی نمی‌شوند:
1. در مرحله اول باید به این نكته ایمان داشته باشید كه «اول شدن» در یك جشنواره الزاماً به معنی بهتر بودن و حرفه‌ای‌تر بودن نیست و مقام نیاوردن در جشنواره هم الزاما به معنی آماتور بودن و به‌دردنخور بودن متن ما نیست و چیزی از ارزش‌های شما كم نمی‌كند.(واقعاً كم نمی‌كند ها!)
2. این نظر «داور» است كه نفرات اول تا پنجاهم را مشخص می‌كند نه شوهرخواهر داور بودن! پس روی ارتباطات سببی، نسبی، حقیقی و حقوقی خود خیلی حساب نكنید!
3. حتماً برای متن خود یك «تیتر جذاب» انتخاب كنید. از انتخاب تیترهای دم‌دستی كه به ذهن من بی‌سواد هم می‌رسد خودداری كنید. تیتر، اسم پوشه نیست كه همین‌جوری یك چیزی بنویسید تا با پوشه‌های دیگر قاطی نشود. تیتر شاید شما را از 87.5 درصد شركت‌كنندگان متمایز می‌كند.
4. اگر محدودیت كلمات مثلاً 1500 كلمه است نیازی نیست حتما تا بیخ 1499.5 كلمه بنویسید. به فكر حوصله و اعصاب داوران هم باشید. بیشتر داوران(حدود 100درصد آنان!) حوصله خواندن متن‌های طولانی را ندارند. چون فقط متن ما نیست و آنها باید صدها متن دیگر را كه خیلی زیبا و تمیز نوشته شده‌اند بخوانند. پس به‌خاطر خودتان هم كه شده، از روده‌درازی بپرهیزید!
5. برای برنده شدن ننویسید.(الان می‌گویید این از آن حرف‌هاست ها!) برای بالا بودن سرتان پیش خدا بنویسد.(ماجرا كمی عرفانی شد!) متن‌تان را بنویسید نه آن چیزی كه فكر می‌كنید داور دوست دارد. خیلی از ما دربه‌در دنبال این هستیم كه اسم داوران را بدانیم تا چیزی بنویسیم كه آنان می‌پسندند. یا مشاهده شده كه طرف با آوردن نام داور در متن، خود داور را قاطی ماجرای طنزش می‌كند كه بر ضرس قاطع بگویم كه داورانی كه من تا به حال در عمر بابركتم دیده‌ام از دیدن چنین چیزی كهیر زده‌اند و اثر را از ادامه صعود بازنگه‌داشته‌اند. خلاصه بگویم كه داور هم مانند ابر بهار یا حتی پاییز غیرقابل پیش‌بینی است، پس خیلی به هم‌سو بودن با داور و هم‌سو كردنش دل خوش نكنید!
6. به بخش‌ها و محورهای درج شده در فراخوان دقت كنید!
7. به فرمت‌های مجاز فایل ارسال اثر دقت كنید!
8. به عنوان جشنواره هم اگر زحمتی نیست دقت كنید و مثنوی عاشقانه را به جشنواره استندآپ ارسال نكنید! دست‌كم فایل ورد را در جایی كه نوشته «بارگذاری ویدیو» آپلود نكنید! شما اگر بدانید چه نفرین‌هایی از سوی كاركنان دبیرخانه پشت سر چنین آدم‌هایی است هرگز بی‌دقت اثر ارسال نمی‌كردید.
9. ارسال آثار را به روز آخر مؤكول نكنید! با این وضع اینترنت، همین امروز ممكن است روز آخر باشد. قطع شدن اینترنت، به مشكل خوردن سایت جشنواره، هك شدن سایت، بسته شدن اتوماتیك صفحه ارسال اثر، گران شدن بنزین و گل زدن بالوتلی به آلمان ممكن است هر لحظه اینترنت را دچار اختلال و ارسال اثر را ناممكن كند.
10. علائم نگارشی دستور زبان فارسی را رعایت كنید! شاید رعایت نیم‌فاصله و نقطه ویرگول امتیاز ویژه‌ای در داوری نداشته باشد اما حتماً شما را به عنوان یك نویسنده حرفه‌ای در ذهن داور ثبت خواهد كرد. این كار را هم نكند حداقل موقع چاپ اثر در كتاب جشنواره، فحش كمتری از طرف ویراستار و دبیرخانه می‌خورید.
11. اگر شماره غریبه جواب نمی‌دهید لطفاً در جشنواره‌ها شركت نكنید. اگر شما مقام بیاورید دبیرخانه با یك شماره غریبه یا حتی شماره عجیب كه متعلق به یك سازمان یا ارگان دولتی است با شما تماس می‌گیرد و اگر از آنانی هستید كه فكر می‌كنند كا‌گِ‌بِ یا سی‌آی‌ای یا همین دوستان هم‌وطن كه دارند متن را با دقت می‌خوانند به دنبال آنهاست و از این رو به شماره‌های غریبه را پاسخ نمی‌دهید لطفاً بی‌خیال شركت در جشنواره بشوید یا حداقل در جشنواره‌های ما شركت نكنید! (دستمو ول كن!).
12. تا اینجا شد 11 نكته، 989 نكته دیگر هم هست كه به مرور تا ده سال آینده به‌روز می‌شود.
منبع سایت دفتر طنز حوزه هنری
