عارف در سال 1277 به تهران آمد و چون صدای خوشی داشت با شاهزادگان قاجار آشنا شد و مظفرالدین شاه خواست او را در ردیف فراش خلوتها درآورد. اما عارف به قزوین بازگشت.
عارف در سال 1259 هجری خورشیدی در قزوین به دنیا آمد. پدرش «ملاهادی وكیل» بود. عارف صرف و نحو عربی و فارسی را در قزوین فراگرفت. خط شكسته و نستعلیق را بسیار خوب می‌نوشت. موسیقی را نزد میرزا صادق خرازی فراگرفت. مدتی به اصرار پدر در پای منبر میرزا حسن واعظ، یكی از وعاظ قزوین، به نوحه‌خوانی پرداخت و عمامه می‌بست؛ ولی پس از مرگ پدر عمامه را برداشت و ترك روضه‌خوانی كرد.
