داستان «اِروسیا» از احمد هاشمی با استفاده از طنز كلامی و موقعیت موضوع تراژیك مصرف مواد مخدر، مشكلات اجتماعی و حتی سوالات فلسفی را تعریف و خواننده را با خود همراه می‌كند.
به گزارش ایرنا، اِروسیا دومین اثر احمد هاشمی است كه بعد از رمان آفتابِ دار (نیلوفر، 1395) اواخر سال گذشته و در بحبوحه همه‌گیری كرونا منتشر شد. این اثر در 198 صفحه و 13 فصل روایتی از زبان راوی اول شخص و قهرمان داستان «رحیم» روایتی طنزآمیز از زندگی چند مرد میانسال ارائه می‌دهد كه هر كدام به نوعی با موضوع مصرف مواد مخدر و در ادامه یك قاچاقچی مواد درگیر هستند.
رحیم كه در یك دفتر مشاوره خانوادگی و همسریابی كار می‌كند، دستی هم در سرودن شعر دارد و ضمن اینكه گاهی از سروده‌های خود در كتاب آورده چند بار در كتاب خود را شاعر معرفی كرده است.
داستان از مرگ جمال آقا در شصت سالگی و بر اثر كهولت سن و اوردز شروع می‌شود. اما در ادامه داستان و بعد از مراسم خاكسپاری جمال باز زنده می شود (هر چند فقط رحیم او را می‌بیند) ماجراهایی با دو دوستش یعنی رحیم و اسد (كه مریخی صدایش می‌كنند) را رقم می‌زند.
داستان نسبتا پرشخصیت اِروسیا
داستان نسبتا پرشخصیت اِروسیا ضمن تمركز بر روابط سه شخصیت اصلی به گوشه و كنار جامعه نیز سر می‌زند. از ارتباط عاطفی رحیم و نگار (برادرزاده جمال) می‌گوید، كمی از مناسبت‌های بین افراد معتاد صحبت می‌كند، فضای اجتماعی و ارتباطات همسایه‌ها را در كوچه‌ای در خیابان مولوی ترسیم می‌كند، از سختی‌ها و درگیری‌های آنان می‌گوید، در گفت وگوی شخصیت‌های اصلی به مهم‌ترین سوالات بشری از ماهیت زندگی دنیایی و رفتن حرفی می‌زند و همه این‌ها را در زمینه‌ای از طنز كلامی و موقعیت پیش‌روی مخاطب ترسیم می‌كند.
