كتاب «حوّا خودش بهشت است»، نگاهی به زندگی، شعر و طنز «عمران صلاحی» به قلم داوود ملك زاده منتشر شد.
به گزارش مهر، در این كتاب كه داوود ملك زاده كار تحقیق و نگارش آن را انجام داده و در 170 صفحه توسط انتشارات آرادمان منتشر شده، موضوعاتی چون نگاهی گذرا به زندگی عمران صلاحی و آثار او، طنز و تفاوت آن با هزل و هجو و لطیفه، اظهار نظر شاعران و نویسندگان درباره عمران، پیرامون غزل‌سرایی عمران صلاحی، ترانه‌سرایی عمران، رباعیات، نگاهی به مجموعه شعرهای فارسی عمران صلاحی، اشعار تركی صلاحی و نگاهی به مجموعه‌های تركی او، آیا عمران صلاحی شاعر طنزپرداز است؟ و آیا باید همه‌ی آثار یك شاعر منتشر شود؟! منتشر شده است.
عمران صلاحی ، شاعر، نویسنده و طنزپرداز، یازدهم مهرماه سال 1385 در 60 سالگی بر اثر ایست قلبی در تهران درگذشت.
صلاحی درباره خودش نوشته است: «نامم عِمران است و فامیلم صلاحی. نام كوچكم را عمویم مراد انتخاب كرده است؛ از قرآن و سوره آل عمران. ترك‌ها به من می‌گویند عیمران و فارس‌ها گاهی با كسره (عِمران) و اكثرا با ضمه (عُمران) صدایم می‌كنند…
دهم اسفند 25 در تهران متولد شده‌ام؛ چهارراه گمرك امیریه. البته نه وسط چهارراه، اگر چه گفته‌اند «خیرالامور اوسطها». اما زندگی ادبی و هنری من، قدیم‌ترین شعر و نوشته‌ای كه از خودم پیدا كرده‌ام، تاریخ پنج‌شنبه 37٫11٫30 را دارد، برخلاف تصور خواننده، خیلی غم‌انگیز است».
بیوگرافی
عمران صلاحی پس از فراغت از تحصیل از دبیرستان وحید (تهران) در سال 1341 به همكاری با روزنامه «توفیق» پرداخت و همان‌جا با پرویز شاپور آشنا شد. سال 1347 اولین شعر نیمایی‌اش را در مجله «خوشه» به سردبیری احمد شاملو چاپ و در سال 1349 كتاب «طنزآوران امروز ایران» را با همكاری بیژن اسدی‌پور منتشر كرد. سپس در سال 1352 به استخدام رادیو درآمد و تا سال 1375 كه بازنشسته شد، به این همكاری ادامه داد. او سال‌ها همكار شورای عالی ویرایش سازمان صداوسیما بود. این طنزپرداز همچنین سال‌ها در مطبوعات از جمله «گل‌آقا» طنز می‌نوشت.
«طنزآوران امروز ایران»، «گریه در آب»، «قطاری در مه»، «ایستگاه بین راه»، «پنجره‌دن داش گلیر و آینا كیمی» (به زبان تركی)، «حالا حكایت ماست»، «رؤیاهای مرد نیلوفری»، «شاید باور نكنید»، «یك لب و هزار خنده»، «آی نسیم سحری»، «ناگاه یك نگاه»، «ملانصرالدین»، «باران پنهان»، «از گلستان من ببر ورقی»، «هزار و یك آیینه»، «گزینه اشعار» و «مرا به نام كوچكم صدا بزن» (گزیده شعرها) از جمله آثار منتشرشده این شاعر و طنزپردازند.
داوود ملك زاده ، مؤلف كتاب «حوّا خودش بهشت است» نیز متولد سال 1361 در آستارا است و علاوه بر فعالیت در عرصه روزنامه‌نگاری و انتشار نشریه‌های ادبی، تاكنون چند كتاب شعر و پژوهش شعر را با نام‌های «شعر جوان آستارا»، «تهران برای شعر شدن شهر كوچكی‌ست»، «دو واو»، «آستارا تنها بندر بی‌كشتی»، «این زندگی پیامكی را دریاب» (آرادمان)، آچمز و «گزنه‌های گردنه» منتشر كرده است.
