علی زراندوز با حضور در یكصدوپنجاه‌وپنجمین نوبت محفل طنز «در حلقه رندان» درباره شرایط اجتماعی امروز گفت: وضع كنونی جامعه ما شبیه غذاهایی است كه آخر هفته بعضی مادران از ته‌مانده‌های غذاهای روزهای قبل می‌پزند!
به گزارش پایگاه خبری حوزه هنری، یكصدوپنجاه‌وپنجمین نوبت از محفل طنز «در حلقه رندان» با حضور محسن مومنی شریف رئیس حوزه هنری و جمعی از طنزپردازان شب گذشته (یك‌شنبه 30 تیر) در سالن سوره حوزه هنری برگزار شد.
بعد از بیان مقدمه‌ای توسط داریوش كاردان مجری مراسم، نادر مشایخی اولین شاعری بود كه در این محفل به خوانش شعری با ردیف «بشكن می‌زنیم» خواند.
در ادامه سیامك روشن به شعرخوانی پرداخت. عباس احمدی نیز با خواندن چند دوبیتی عاشقانه، نوبت شعرخوانی خود را آغاز و شعر طنزی را نیز تقدیم حاضران كرد. بعد از اجرای یك قطعه موسیقی توسط مهدی فرج‌اللهی درباره فضای مجازی، امین تویسركانی روی سن رفت و متن طنزی را خواند.
حسن صفاری و نسیم عرب امیری نیز نوبت‌های بعدی شعرخوانی را به خود اختصاص دادند. در ادامه علیرضا لبش متن‌های كوتاه طنزی را تقدیم حاضران كرد كه مایه‌های سیاسی، اجتماعی و تاریخی داشت.
اكبر كتابدار، كارشناس ادبی و استاد دانشگاه، نیز در بخش آموزشی محفل، درباره آرایه ایهام، كاركرد آن در طنز و تفاوت آن با كژتابی توضیحاتی را ارائه كرد.
وی بیان كرد: این آرایه زمانی در شعر به كار می‌رود كه شاعر قرار است یك واژه با دو یا چند مفهوم را بیان كند. نظیر این بیت از حافظ «ما در پیاله عكس رخ یار دیده‌ایم/ ای بی خبر ز لذت شرب مدام ما» كه در آن واژه «مدام» هم به معنای پیوسته و هم به معنای شراب است اما در مورد كژتابی باید گفت زمانی است كه یك واژه در جای درست خود به كار نمی‌رود و در كتاب «سیر بی سلوك» اثر بهاءالدین خرمشاهی بیشتر شرح داده شده است.
كتابدار همچنین به نمونه‌هایی از كاربرد كژتابی و ایهام در شعر و متون فارسی اشاره كرد.
علی زراندوز مهمان ویژه این برنامه بود كه بر صندلی قرمز «در حلقه رندان» نشست.
وی درباره نحوه ورود خود به حوزه طنز توضیح داد: وقتی یازده ساله بودم، روزی پدرم مجله گل آقا را خریده بود و آن زمان جمهوری شوروی به‌تازگی از هم پاشیده بود و من این را به عنوان سوژه یك كاریكاتور انتخاب كردم و كشیدم و برای نشریه گل آقا فرستادم. این طور بود كه در سال 71 و در یازده‌سالگی اولین كار من در این هفته‌نامه منتشر شد.
این نویسنده در پاسخ به اینكه به كدامیك از حوزه‌های نظم، نثر و كاریكاتور علاقه‌مند است، گفت: بعدها كه فهمیدم در كاریكاتور استعداد ندارم، آقای كیومرث صابری جلسه‌ای گذاشتند و برای من و چند نفر از دوستان فضایی را فراهم كردند تا در نوشتن نثر همكاری كنیم.
وی ادامه داد: گل آقا در سال های فعالیت خود دوره‌های فراز و نشیب را طی كرده است. برای مثال در دوره حضور زنده‌یاد ابوالفضل زرویی نصرآباد با ستون های ابداعی او، بخش نثر به اصطلاح تكانی خورد. من نیز سعی كردم شاخه‌های مختلف را در این مجله دنبال كنم.
زراندوز درباره علت فعالیت كمتر خود در چاپ كتاب نسبت به فعالیت مطبوعاتی‌اش عنوان كرد: در زمینه نوشتن كتاب تنبل بوده‌ام و بیشتر در نشریات و مطبوعات نوشته‌ام. علاقه‌ای به اینكه كارهای مطبوعاتی‌ام در قالب كتاب چاپ شود، هم ندارم. به نظرم نوشته‌های مطبوعاتی تاریخ مصرف خاصی دارند.
وی با انتقاد از شرایط اقتصادی و اجتماعی افزود: وضع كنونی جامعه ما شبیه غذاهایی است كه آخر هفته بعضی مادران از ته‌مانده‌های غذاهای روزهای قبل می‌پزند! اوضاع طوری است كه همه از اینكه شب سالم به خانه می‌رسیم، احساس رضایت می‌كنیم!
این طنزپرداز همچنین با اشاره به اهمیت استعدادیابی از سنین نوجوانی توضیح داد: بسیاری از كسانی كه از سنین نوجوانی با حضور در نشریه گل آقا استعداد خود را كشف كردند یا كشف شدند، اكنون به جایگاهی رسیده‌اند. بنابراین مهم است كه از این دوران به فكر بچه‌ها باشیم.
زراندوز در پایان متن منتشر شده طنز خود در سال 95 با عنوان «نامه پوتین به عباس جدیدی» را برای حاضران خواند.
سعید طلایی، سعیده موسوی‌زاده، شروین سلیمانی، حمید اسماعیلی و سید امیر موسوی دیگر شاعرانی بودند كه در محفل در حلقه رندان شعر خواندند.
محسن مومنی شریف رئیس و ناصر فیض مدیر دفتر طنز حوزه هنری، یوسفعلی میرشكاك، صابر قدیمی، حسین كلهر و... از دیگر مهمانان این برنامه بودند.
محفل طنز در حلقه رندان آخرین یك‌شنبه‌های هر ماه به همت موسسه فرهنگی هنری سپهر سوره هنر با همكاری دفتر طنز حوزه هنری در این مجموعه برگزار می‌شود.
