روبرتو مالاور طنزپرداز برجسته ونزوئلایی است
گردآوری و ترجمه: الهه ایزدی
روبرتو آدولفو مالاور گونزالِس، نویسنده، طنزپرداز، روزنامه‌نگار و استاد دانشگاه، متولد 1955 در تاكاریگوای ونزوئلاست.
او برای كتاب El discurso mas claro de la historia «شفاف‌ترین سخنرانی تاریخ»، برنده جایزه پدرو لئون زاپاتا برای ادبیات طنز شد.
او همچنین در سال 2005 جایزه ملی روزنامه‌نگاری را از آن خود كرد.
روبرتو مالاور مشاغل مختلفی را از استادی دانشگاه و مشاور تحریریه تا مدیریت آژانس‌های تبلیغاتی تجربه كرده است.
شهرتش به‌خاطر توانایی ویژه‌اش در تزریق طنز به مسائل جدی سیاسی و اجتماعی‌ست. مالاور در نشریات مختلفی می‌نویسد و در Ultimas Noticias و El Universal و El Nacional ستون ثابت طنز دارد.
به عنوان مثال در یكی از ستون‌ها، یك روز از زندگی یك شهروند ونزوئلایی كه با قطعی برق و كمبود آب مواجه است را توصیف می‌كند و با استفاده از طنز، به مشكلات روزمره مردم اشاره می‌كند.
نوشته‌های او هم خواننده را می‌خنداند و هم به فكر فرو می‌برد. نگاه او به محیط پیرامونش بسیار عمیق است و هیچ چیزی كه اندكی خنده‌دار باشد از نگاه تیزبین او دور نمی‌ماند. او استقامتی مثال‌زدنی در مقابل چالش‌های حرفه‌اش دارد و شجاعتش در موضع‌گیری‌های طنازانه‌اش ستودنی است.
مالاور موضوعات روز را به‌خوبی رصد می‌كند و مطالب طنز او اغلب تازه، دست اول و تاثیرگذارند.
این ویژگی‌ها او را در طنز مطبوعاتی ونزوئلا متمایز كرده و نوشته‌هایش ادبیات و روزنامه‌نگاری ونزوئلا را قوت بخشیده است.
موضوعاتی كه مالاور اغلب به آن‌ها می‌پردازد از این قرارند: ناكارآمدی دولت، وعده‌های دروغین سیاستمداران و چالش‌های روزمره مردم در زندگی.
مالاور در یكی از مصاحبه‌هایش گفته: «شوخ‌طبعی باعث استحكام دوستی‌ها می‌شود چون شما همیشه چیزهایی را كه به آن‌ها خندیده‌اید به یاد خواهید داشت.»
او كتاب خواندن و مطالعه را از هر كاری بیشتر دوست دارد و معتقد است اگر كسی به سلاح دانش مسلح باشد، نجات پیدا می‌كند. او در دیگر مصاحبه‌اش گفته: «خیلی مراقب این هستم كه با شوخ‌طبعی به احساسات دیگران آسیب نزنم و به آدم‌ها احترام بگذارم. انسانیت داشتن برایم مهم است.»
نمونه طنزها:
El Humor de malaver
كه مجموعه‌ای از قطعات طنزآمیز است.
Cuentos de la calle
داستان‌های كوتاه اوست.
La Risa de la Politica
طنز سیاسی است.
Humor y Realidad
طنز اجدر زیر به دو نمونه از طنزهای تند و تیز و جالب او اشاره می‌شود:
The Bureaucratic Odyssey
در این متن، مالاور ناكارآمدی‌های بروكراسی دولتی در ونزوئلا را به شكلی طنزآمیز نقد می‌كند. شخصیت نوشته او برای تایید یك سند ساده مجبور می‌شود در صف‌های طولانی معطل شود، با كارمندان بی‌وجدان سروكله بزند و در هزارتویی از كاغذبازی غرق شود.
مالاور با نوشتن سناریوهایی اغراق‌آمیز، بی‌كفایتی و پوچی این فرآیند را به چشم می‌آورد و در عین حال خوانندگان را به خنده می‌اندازد.
The Politician’s Promises
در این متن، مالاور به وعده‌های دروغین سیاستمداران در كمپِین‌های انتخاباتی می‌پردازد. او سیاستمداری خیالی خلق می‌كند كه وعده‌های عجیبی مثل تعطیلات رایگان و داشتن ربات شخصی رایگان می‌دهد. هر چه جلوتر می‌رود، وعده‌ها اغراق‌آمیزتر و غیرواقعی‌تر می‌شوند و در نهایت به این‌جا می‌رسد كه مدعی می‌شود ونزوئلا اولین كشوری خواهد بود كه مریخ را مستعمره خودش می‌كند. مالاور در این طنز، ماهیت پوچ وعده‌های سیاسیون و فاصله گفته‌های آن‌ها تا واقعیت را روشن می‌كند و خوانندگان را تشویق می‌كند تا نگاهی انتقادی به گفته‌های آنان داشته باشند.
برگرفته از سایت دفتر طنز حوزه هنری
