اولین جلسه كارگاه شعر طنز در پنجمین رویداد آموزشی طنز قلمه برگزار شد
دومین جلسه از سری كارگاههای حضوری پنجمین رویداد آموزشی طنز قلمه ویژه مشهد با عنوان «شعر طنز چگونه متولد میشود» با تدریس دكتر اسماعیل امینی برگزار شد.
به گزارش واحد فضای مجازی رادیو صبا به نقل از روابط عمومی دفنر طنز حوزه هنری، دكتر امینی در اولین جلسه كارگاه شعر طنز ضمن معرفی فعالیتهای خود در حوزه تدریس و شعر طنز، از شركتكنندگان خواست در بحثهای كلاس شركت كنند.
دكتر امینی در ابتدا درباره تفاوت شوخیها گفت: «شوخی دستهبندی مختلفی دارد و هر كدام از آنها برای طیف خاصی ساخته میشود. بعضی از آنها تكنیك دارند و بعضی دیگر بدون تكنیك و روزمرهاند. اما همه آنها طنز هستند و در نوع خودشان ارزشمندند چون كنشگری دارند.»
او تاكید كرد: «برای خلق اثر طنز باید به تكنیكهای آن حوزه اشراف داشته باشیم و عناصرش را بشناسیم تا بتوانیم حرفهای كار كنیم. در غیر این صورت دو مشكل به وجود میآید.
اول اینكه با ذوقمان مدت محدودی میتوانیم بنویسیم و دوم واكنش مخاطب راهنمای نوشتن ما میشود كه راهنمای مناسبی نیست.»
دكتر امینی در ادامه درباره منطق وزن شعر در زبان فارسی توضیحاتی داد. او گفت: «وزن همان الگوی منظم بین آمدن هجاهای بلند و كوتاه است كه در سراسر شعر تكرار میشود.»
او درباره انتخاب وزن برای سرودن شعر گفت: «سرودن شعر طنز در قالب شعر سپید، كار دشواری است و نیاز به هوشمندی و تسلط به قالب شعر سپید دارد.
بنابراین سرودن شعر طنز در قالبهای شناخته شده مثل دوبیتی، غزل، مثنوی، بحر طویل و … برای طنزپرداز راحتتر است.»
اسماعیل امینی در ادامه درباره سایر قالبهای شعری توضیحاتی داد و تفاوتها و شباهتهای دوبیتی و رباعی را تشریح كرد.
دكتر امینی درباره انتخاب موضوع شعر طنز، گفت: «برای انتخاب موضوع میتوانیم از اتفاقات اطرافمان استفاده كنیم. اما بهتر است روی یك موضوع نمانیم و از آن درونمایه به حرفهای دیگری برسیم.
پیشنهاد میكنم برای هر موضوع، آن معانی كه تداعی میشود را بنویسید. شاید از همه آنها استفاده نكنید، اما حین سرودن شعر طنز، بعضی از آنها به كمكتان میآید.»
او درباره طنز در شعر گفت: «ما در طنز ارزشگذاری نمیكنیم. فقط وضعیتهای مضحكی كه میبینیم را نشان و گسترش میدهیم. با این كار نشان میدهیم كه انسان تا چه اندازه میتواند در موقعیت مضحك قرار بگیرد.
به طور كلی طنز در بهم ریختگی نظامهای نشانهای پیدا میشود. این نظامهای نشانهای منطقهای ذهنی ما هستند كه آنها را میشناسیم و اگر در آن ناسازگاری ایجاد شود، به آن میخندیم. البته این ناسازگاری باید طوری ایجاد شود كه تناسب ثانویه و سازگاری دیگری به وجود بیاید.»
در پایان این جلسه زمانی به پرسش و پاسخ حاضران اختصاص پیدا كرد.