زائرها جا نمانند؛ توصیه‌هایی كه باید برای سفر اربعین بدانید

نویسنده: رسول شاكرین

حالا كه این روزها، روزهای آخر است و باید دعا كنیم كه اربعین، اربعین آخرمان نباشد و خیلی‌هایمان هم تصمیم گرفته‌ایم كه برای اربعین كربلا باشیم، از جانب یك نفر كه اوقات فراغت چندساله‌اش سفر به كربلا بوده و اگر فشار نظام وظیفه نبود همان‌جا می‌ماند و جای خالی رسالت بوذری و محمدحسین پویانفر را پر می‌كرد، چند توصیه برای سفر اربعین را مرور كنیم:

به پول نیست:

سفر كربلا واقعا به پول نیست، چه پولدارهایی كه من و شما می‌شناسیم و تا حالا پایشان به كربلا نرسیده، مثلا آقای كریستیانو رونالدو پولش را دارد ولی لیاقتش را ندارد، بانو آنجلینا جولی هم قیافه و هم پولش را دارد، ولی باز لیاقت ندارد؛ پس بیخیال این مسئله شوید كه باید پولش باشد تا برویم كربلا.

البته این به این معنی نیست كه مفت و مجانی هم باشد و باید یك پولی كنار بگذارید، ولی خب اینطوری هم نیست كه سفر كربلا یك پول بزرگ بخواهد.

دقیقه نودی نباشید:

گذرنامه‌ای كه در دست شماست و با آن فقط حق سفر به فلسطین اشغالی را ندارید، همان گذرنامه‌ای است كه اگر دو ماه قبل هم برای گرفتنش اقدام می‌كردید، به شما تحویل می‌دادند.

همان گذرنامه‌ای است كه شش ماه پیش هم برایش اقدام می‌كردید دریافت می‌نمودید. پس این دقیقه نود را بگذارید برای ما سربازان و دانشجویان بی‌نوایی كه منتظریم تا وثیقه برداشته شود و آن دسته از كارمندانی كه وام اربعین می‌گیرند تا با آن گذرنامه را هم یكباره بگیرند و از صف ایحاد كردن در ایام اربعین اكیدا بپرهیزید.

البته می‌خواهید صف ایجاد كنید هم طوری نیست، فقط چون درخواست‌ها زیاد می‌شود، قبل از سفرتان علاوه بر استرس وسیله نقلیه و گرانی و ارز و این‌ها، استرس گرفتن پاسپورت هم به سراغتان خواهد آمد.

فصل گل صنوبره، كوله خوب یادت نره:

شما نیاز دارید تا وسایل شخصیتان را توی یك چیزی بریزید و با خودتان ببرید، پس كوله بهترین چیز است. یك كوله مناسب كه هم بند شكم و هم بند سینه داشته باشد، سنگین نباشد و عین یخچال امرسان جا دار باشد، كارتان را راه می‌اندازد.

یك كیف كوچك گردنی یا كمری هم داشته باشید كه مدارك و پول‌هایتان را تویش بگذارید و دزدان احتمالی را از دستبرد زدن به خودتان ناامید كنید.

گرمهههههه:

همانطور كه می‌دانید در فصل گرم سال به سر می‌بریم، پس با خودتان كلاه آفتابگیر، چفیه، یك ملافه تمیز، عینك آفتابی و كرم ضدآفتاب ببرید و عین این‌ها كه افتاب باعث فساد مغزشان شده، مگر در مواقع ضروری در وسط روز و تیغ آفتاب بیرون آفتابی نشوید.

چیزهای ترش مثل تمر هندی و لیمو و این‌ها هم باعث می‌شود كه گرما را كمتر احساس كنید، هركجا هم اب بهداشتی دیدید، بردارید.

از آن‌جایی كه بیشتر عراقی‌ها یا با مایع دستشویی بیگانه‌اند یا صابون دارند، با خودتان مایع دستشویی و ژل ضدعفونی یا پد الكلی ببرید.

قرص و دارو هم یك ورق ژلوفن برایتان كافی است، اتفاقی افتاد هم هلال احمر هست، صحرای كالاهاری كه نمی‌روید! بقیه چیزها هم كه با كاروان است.

بلیط بگیر دلاور:

اگر كه از اغنیا هستید و ماشین دارید و ماشینتان شما را تا لب مرز می‌رساند كه هیچ، اما اگر عین ما پابرهنه و فقیر و فاقد ماشین هستید، یا ماشین دارید ولی حوصله جاده و این مسخره‌بازی‌ها را ندارید، تاریخ دقیق سفرتان را مشخص كنید و هرچه سریعتر برای گرفتن بلیط زمینی، ریلی و هوایی اقدام فرمایید؛ به این جهت كه تجربه ثابت كرده این دوران، تنها دورانی است كه مسپولین ما از وضعیت «پیچ تاریخی» خارج شده و به وضعیت «غافلگیری» وارد می‌شوند.

البته خودشان كه عقیده دارند تقصیر طرف عراقی‌ست و این طفلی‌ها عین نوزادان دو سه روزه گناهی ندارند ولی خوب شما كار خودتان را انجام دهید. راستی تا یادم نرفته نزدیك سفر اربعین بلیط گرانتر می‌شود، دیگر خودتان می‌دانید خلاصه.

این قسمت را ریچ‌كیدزها بخوانند:

اگر كه از عزیزان مایه‌دار هستید و می‌خواهید با هواپیما به این سفر مشرف شوید، حداقل دو ساعت قبل از پرواز فرودگاه باشید. البته ممكن است دو ساعت بعد از زمان پروازتان همچنان توی فرودگاه باشید كه آن طوری نیست، تاخیر نمك سفر هوایی است، ولی دیر نروید.

تا پارسال كارت واكسن برای ورود به هواپیما الزامی بود ولی امسال این حرف‌ها نیست، ولی شما به حرف من محل نگذارید و بگیرید. البته برای خود عراقی‌ها كارت واكسن اهمیتی ندارد و شما كارت سرخچه مادربزرگتان هم ببرید به شما گیر نمی‌دهند، ولی باز غافل نشوید.

به فرودگاه نجف یا بغداد هم رسیدید، همان ابتدای كار سوار ماشین‌ها نشوید. یكی دو كیلومتر تا دم فرودگاه برویدُ، می‌توانید با پنج هزار دینار تا حرم امام علی یا حرم كاظمین بروید.

البته طبق تجربه، اگر توی نجف حالش را داشته باشید و پیاده تا دم میدان نزدیك به فرودگاه بروید (حدود پنج كیلومتر) می‌توانید با موتور سه پاچه‌های دو هزار دیناری هم تا حرم بروید.

معتادها جدی بگیرند:

اگر جزو عزیزان بیماران غیرمجرم هستید، فكر بردن افیون و این‌ها را به آن‌طرف از سرتان بیرون نبرید چون دم مرز میگیرند و احتمالا با یك پس‌گردنی به میهن عزیزمان باز می‌گردید.

اگر سیگاری هستید، سیگارتان را با خودتان ببرید چون توی خاك كشور دوست و همسایه، پول سیگار یه چیزی در حدود سیگارهایی با كاغذ طلاست و قیمت نیكوتین به اندازه پول دیه برایتان تمام می‌شود.

اگر جزو معتادین به اینترنت هستید و مصرفتان در حد فضا بالاست، همان دم فرودگاه یا لب مرز، برای خودتان سیمكارت عراقی (ترجیحا زین) با دو الی پنج دینار بخرید و این چند روز اینترنتتان را اصلا قطع نكنید.

اگر هم كه معتاد به اینترنت نیستید و تفریحی و در حد دو سه پك اینترنت مصرف می‌كنید، همان سیمكارت خودتان رومینگ می‌شود و آنجا بسته رومینگ بخرید. به نفعتان است.

یك‌جا نشین نشوید:

زیارت در دوران اربعین، مثل زیارت در روزهای عادی نیست كه شما به ضریح بچسبید و جدا نشوید یا ده بیست روز مقیم شهر اهل بیت شوید به طوری كه خود دولت عراق شهروندیتان را دو دستی تقدیم كند. توی حرم اهل‌بیت مردم را هل ندهید و كسی را له و لورده نكنید. دو سه روز هم بیشتر توی یك شهر نمانید، به هر حال شلوغی خودتان را اذیت می‌كند، جا هم گیر بقیه نمی‌آید و سختشان می‌شود.

از همه جا اب نخورید:

فصل، فصل گرماست و عراق هم یكی دوكیلومتر با خورشید فاصله دارد و تشنگی یكی از مسائلی است كه با آن حسابی سرشاخ می‌شوید؛ پس هرجایی رسیدید آب نخورید چون وبا در كمین است و دیگر اعتمادتان به جاذبه زمین هم از بین می‌رود. اب بسته بندی بخورید و قبل از خوردن هم مطمئن شوید كه سوراخ نیست. نوشابه و این‌ها هم برایتان خوب است، به شرطی كه پولش را داشته باشید و بخرید.

اگه یه روز رفتی سفر، ارزت رو با خودت ببر:

حرف پول شد و یادم آمد كه واحد پولی عراقی‌ها دینار است. این روزها، عراقی‌ها پول ایرانی هم قبول می‌كنند، ولی چون ارزش پولی ما در ته جدول در خطر سقوط به دسته یك قرار گرفته، هم عراقی‌ها قیمت بالایی به پول ما می‌گویند (كه اگر ارزش پولمان كمتر شد كمتر ضرر كنند) و هم اگر بخواهید پول خودمان را آن‌جا خرج كنید یك هزینه سنگین برایتان ردیف می‌شود و توی عراق هم اگر پول كم بیاورید دسترسی به پول ایرانی خیلی سخت است.

پس توی همین ایران خودمان ارز تهیه كنید و با خودتان ببرید و آن‌جا ارز مصرف كنید چون به نفع جیبتان است. البته پول ایرانی هم با خودتان ببرید چون اینطرف مرز عابر بانك هست ولی كم است و شما نیاز به پول نقد دارید.

كاری نكنید كه وقتی برگشتید، عید اعلام كنند:

عراقی‌ها مردم مهمان‌نوازی هستند و در این ایام، برای زائرین هركاری نمی‌كنند، اما این دلیل نمی‌شود كه شما به خانه آن‌ها بروید و دیگر خودتان را به افراد خانه آن‌ها اضافه كنید.

اولا مبیت كه به معنی خانه شخصی عراقی‌هاست، برای متاهلین و‌ آن‌هایی كه با خانواده آمده‌اند مناسب است، پس اگر مجرد هستید، از موكب ها (حسینیه ها و مساجد) استفاده كنید؛ دوما اگر مبیت رفتید، زیاد نمانید و زود رفع زحمت كنید تا هم بقیه بتوانند استفاده كنند و هم سوءاستفاده تعبیر نشود.

زباله‌هایتان را روی زمین نریزید و سعی كنید كه رعایت كنید. ارد ناشتا به عراقی‌ها ندهید، به كودكان عراقی هدیه دهید و از این ملت كه این چند روز میزبان شما هستند تشكر كنید. خلاصه طوری نشود كه تا از عراق پایتان را بیرون گذاشتید، به یمن خروج شما، در سراسر كشور دوست و همسایه عید اعلام كنند.

توی جای بقیه نخوابید:

اگر شب به موكبی رفتید تا استراحت كنید، حتما قبلش از كناری‌ها بپرسید كه اینجا خالی است یا نه، چون ممكن است یك بنده‌خدایی به دستشویی یا حمام رفته و شما می‌زنید جای او را اشغال می‌كنید، آخرش هم مجبور هستید جا را تقدیم صاحبش كنید. پس قبلش علاج واقعه كنید.

فكر برق باشید:

بهتر است چندتا پاور بانك با خودتان ببرسید كه نخواهید گوشیتان را مستقیم به شارژ بزنید، چون هم فشار برق عراق كم است و گوشیتان دیر شارژ می‌شود، هم این كه امنیت گوشی‌ خودتان بالاتر می‌رود و اگر خدای نكرده كسی خواست دست به دزدی بزنید، ضرر مالی یك پاوربانك از یك گوشی كمتر است.

ضمن این كه با خودتان سه راهی برق هم ببرید كه چند نفر دیگر هم بتوانند از این نعمت در ان وانفسا متنعم شوند و به تنهایی یك پریز را اشغال نكنید.

پرخوری نكنید:

در این مسیر همه چیز می‌بینید، ولی این دلیل نمی‌شود كه همه آن‌ها را بخورید! پس پرخوری نكنید، در هم و برهم نخورید و زیاده روی نكنید تا مبادا مریض شوید و فیض زیارت را از دست بدهید و بشوید راه رفته و حرم نرفته.

اتوبوس‌ها عتبه، محصولی شگرف از كربلا:

اگر تصمیم دارید برای زیارت كاظمین و سامرا بعد از پیاده روی بروید، از اتوبوس‌های عتبه استفاده كنید. هم ارزان است و هم مطمئن و از زیر مجموعه‌های حرم امام حسین است كه كار زائرین را راه می‌اندازد. دفترش هم دم باب السدره است.

البته روز قبلش باید بلیط تهیه كنید و فردا صبح زود، برای سوار شدن حاضر باشید وگرنه اتوبوس‌ها خواهد رفت. اگر هم گرانی و این‌ها برایتان مسئله نیست یا بلیط اتوبوس عتبه نتوانستید بگیرید نگران نباشید.

توی كربلا همه گاراژ بغداد را می‌شناسند. به گاراژ بغداد بروید و سوار ماشین شوید برای زیارت كاظمین و سامرا و یا یكی از آن‌ها.

امیدواریم كه این توصیه‌نامه به دردتان بخورد و همیشه وسط فلافل خوردنتان ما را یاد كنید، چون دم حرم اهل بیت قطعا از ما مهمترها یادتان می‌اید. زیارتتان هم پیش پیش قبول باشد.

پایان