هفدهمین شماره ماهنامه سه‌نقطه (مكتوب طنز [+جد] فارسی) منتشر شد. این شماره از سه‌نقطه با پرونده‌ای با موضوع «زن» منتشر شده است و تمام نویسندگان این پرونده از بانوان نویسنده‌اند.
به گزارش خبرنگار مهر، شماره هفدهم سه‌نقطه با یادكردی از استاد محمدرضا شجریان آغاز می‌شود. در این فصل احسان حسینی‌نسب، مریم حسن‌نژاد و فاطمه خسروانی از نسبت شخص و نسلشان با محمدرضا شجریان نوشته‌اند. «وجه مشترك خلوت منحصربه‌فرد ایرانیان معاصر»، «یادبادِ زنده‌رود» و «فقر صبر، فقر جنبه» عناوین سه یادداشت شجریانیِ سه‌نقطه‌اند.
در قسمت پرونده مریم حسن‌نژاد، مریم نظام‌دوست، كوثر محبی، فاطمه خسروانی، فاطمه كلهر، فاطمه فهیمی، شیدا اعتماد و مریم فردی «درباره زن» نوشته‌اند. مریم حسن‌نژاد در یادداشت «ماتیك‌نویسیِ الهه باروری روی آینه» زنِ تراز را از آدم و حوا تا به امروز، در طول تاریخ ایران و جهان بررسی می‌كند. مریم نظام‌دوست با دو مطلب در این پرونده حضور دارد، «همه‌چیز جز خاموش كردنِ كولر» تحلیلی ست از نقش‌های گوناگونان زنان از ابتدا تا جایی كه مقدور بوده و در «شعرِ بی‌پروین، فیلمفارسیِ بی‌نادره، مجیدِ بی بی‌بی» دنیای بدون زنان را تصویر كرده است. كوثر محبی با «امروز فقط هشت بار گفتی دوستت دارم» و تشریح عمقی مزایا و معایب زن بودن، فاطمه خسروانی با «اگر دكورِ اتاق صورتی بود، دختر است» و نگاهی ژرف به تقسیم‌بندی‌های زنانه و مردانه در جامعه، فاطمه كلهر با «بخشش لازم نیست، بلاكشان كنید» به آواتارشناسی و بیوشناسی بانوان در فضای مجازی، شیرین حسن‌نژاد با «خوشگلی دردسر دارد» كه جستاری ست بر چگونگی، چراهایی و كجاهایی خوشگلی، فاطمه فهیمی با «ای دخترِ یا همسرِ یا مادرِ تاریخ‌ساز» و پرداختن به تنی چند از زنانی كه دنیا را عوض كرده‌اند، شیدا اعتماد در «داش اولاسان، آنا اولمویاسان» كه تأملی ست شخصی در مورد مادر و مریم فردی با «وقتی مامان گفت می‌خواهد اینفلوئنسر باشد» كه روایت ست از تلاش یك مادر برای سلبریتی‌گری از طریق فجازی، درباره زن و آنچه بوده، هست، آنچه نیست و آنچه با آن مواجه است نوشته‌اند. پرونده با مجموعه‌ای از عكس‌های طیبه دالایی و شرح‌هایی از زینب صمدی به پایان می‌رسد كه چهره‌ها و نمایندگان متنوعی از جامعه زنان را روایت می‌كنند.
