امین فقیری می‌گوید در این روزها خود را مشغول جمع‌آوری مجموعه طنزی از نویسنده‌های جهان كرده تا كمی این اوضاع را فراموش كند.
این نویسنده در گفت‌وگو با ایسنا، درباره حال و هوای این روزهای خود در قرنطینه خانگی اظهار كرد: من قبلا به خاطر پادرد بیشتر در خانه بودم. اما از زمانی كه حالت دستوری برای خانه ماندن وجود دارد – دستور از طرف خود پدیده كرونا – آدم احساس زور می‌كند و انگار در زندان است. ولی خب قبل از این پدیده هم در خانه بودم، اما به این شكل به من فشار نمی‌آمد، حالا به خاطر كرونا بیشتر به من فشار می‌آید، البته خدا را شكر از نظر سلامتی مشكلی ندارم.
او درباره فعالیت‌های ادبی‌اش در این روزها گفت: در این روزها به خاطر فكر و ذكری كه به خاطر آینده نامعلوم داریم، من برای خودم كاری نكرده‌ام. اما دارم مجموعه طنزی از نویسنده‌های بزرگ جهان جمع می‌كنم و خودم هم برای آن مقدمه كوچكی می‌نویسم. در واقع خودم را به كارهای طنز مشغول كرده‌ام تا كمی این اوضاع را فراموش كنم. از كسانی مانند وودی آلن، اُ.هنری (البته ا.هنری به طنز مشهور نیست اما در داستان‌هایش طنز تلخی وجود دارد و در پایان داستان‌هایش خنده قبا سوختگی یا خنده خشمگینامه به آدم دست می‌دهد)، جمیز تربر و دیوید سداریس داستانی انتخاب كرده‌ام. فعلا این كار را انجام می‌دهم.
فقیری درباره وضعیت ادبیات در سال 98 نیز اظهار كرد: چند رمان و مجموعه داستان ایرانی در این سال خواندم كه به نظرم خوب بود. روی هم رفته حالت پیشرفت داشت و كارها بهتر از قبل شده بود. فكر می‌كنم دلیل این موضوع تأثیر ادبیات جهانی بر ادبیات ایران است كه به مرور كارهای نویسنده‌ها بالا می‌آید و خوب می‌شود.
او همچنین درباره وقایع اجتماعی سال گذشته و این‌كه «برخی معتقدند برخی وقایع ناگوار بعدا به شكوفایی ادبی منجر می‌شود و آیا این وضعیت می‌تواند در آثار هنرمندان در سال‌های بعد به شكوفایی برسد؟» بیان كرد: خودم معتقدم و هركسی را كه می‌بینم از سال 98 به عنوان سالی تلخ و بد یاد می‌كند. پایان سال هم كه بدتر بود. این وقایع روی آدم‌های حساس تأثیر بیشتری می‌گذارد. نویسنده‌ها و شاعران هم آدهای حساسی هستند و دیر نیست كه مطالب زیادی درباره سال 98 بیرون بیاید. خواه ناخواه وقایع این سال و رنج‌های مردم در كار نویسندگان نمود پیدا می‌كند.
امین فقیری در پایان از انتشار كتاب جدیدش با عنوان «اسب‌هایی كه با من نامهربان بودند» خبر داد و گفت: این كتاب مجموعه داستان است كه سه چهار روز قبل از عید در نشر چشمه از چاپ بیرون آمد. این مجموعه شامل 10 داستان است كه حالت مستند داستان و یا خاطره‌مانند دارند. از كودكی تا بزرگی مسائلی را كه بر من گذشته، چه خوب و چه بد، این‌ها را نوشته و در این كتاب جمع كرده‌ام.
