اسماعیل امینی می‌گوید زرویی نصرآباد ساده زندگی كرد و برای دوری از آلودگی های فرهنگی و اداری كه گریبان برخی از فرزانگان و فرهیختگان را می گیرد، به انزوا پناه برد.
به گزارش خبرگزاری مهر، آیین اولین سالروز درگذشت ابوالفضل زرویی نصرآباد با حضور خانواده و جمعی از هنرمندان و همكاران این هنرمند فقید در قطعه هنرمندان بهشت زهرا(س) برگزار شد.
پس از قرائت قرآن كریم توسط مرتضی یراق بافان، اسماعیل امینی شاعر پیشكسوت كشورمان درباره ویژگی های اخلاقی و حرفه ای زنده یاد زرویی نصرآباد گفت: ابوالفضل زرویی از جمله هنرمندانی بود كه با حكم اداری اهل فرهنگ نشده بود. به همین دلیل كارهای موثری می كرد و هیچ وقت از سر تكلیف كاری را پیش نمی برد.
وی افزود: آدم های بزرگ مثل او سرمایه های مادی و معنوی شان را صرف فرهنگ می كنند. آدم های بزرگی كه صرفا به دنبال شهرت نیستند و اگرچه از منظر عده ای ساده لوح می آیند، اما آنچه از آنها باقی می ماند، به غنای فرهنگ و هنر ما كمك می كند.
امینی خاطر نشان كرد: عده ای این روزها به اجبار و متناسب با شرایط به اصطلاح «دین اداری» دارند. در واقع تظاهر به دینداری می كنند. زرویی دین اداری نداشت به همین دلیل اگر كتاب یا سروده ای درباره ائمه می نوشت یا می سرود، به منافعش نمی اندیشید و این نقطه تمایز او با دیگران بود.
این شاعر عنوان كرد: زرویی نصرآباد ساده زندگی كرد و برای دوری از آلودگی های فرهنگی و اداری كه گریبان برخی از فرزانگان و فرهیختگان را می گیرد، به انزوا پناه برد.
ناصر فیض: زرویی نصرآباد از روزمرگی ها فاصله داشت
ناصر فیض رییس دفتر طنز حوزه هنری نیز با اشاره به خصوصیات بارز این هنرمند فقید عنوان كرد: جایگاه و ویژگی های انسانی و اخلاقی والای مرحوم زرویی را هركسی كه با او نشست و برجاست داشت، می فهمید. او درك می كرد كه ابوالفضل زرویی متفاوت از همه كسانی است كه به روزمرگی عادت دارند.
وی ادامه داد: او با جوانان به شیوه خودشان و با فرهیختگان به شیوه خودشان برخورد می كرد. كمتر كسی شبیه او در حوزه خودش غیر قابل انكار است. زرویی در حوزه طنز چند دهه اخیر واقعا غیر قابل انكار است. هنرمندی كه هم طنزپرداز ماهری باشد و شعر آیینی بگوید.
در ادامه سروش بخشش شعر «فدای همت مردی كه داد آخر دست» زرویی نصرآباد را خواند.
سهیل محمودی: وفاق و صلح با جهان در آثار زرویی نصرآباد بارز بود
همچنین سهیل محمودی نیز صحبت هایش را درباره ابوالفضل زرویی نصرآباد با این بیت از صائب تبریزی آغاز كرد :
«چون سایه مرغان هوا در سفر خاك... آزار به موری نرساندیم و گذشتیم»
وی افزود: یكی از مصادیق این بیت، دوست نازنینم ابوالفضل زرویی نصرآباد بود. غریبانگی و مهربانی اش او با همه آدم ها زبانزد بود. من از سال 70 با او درارتباط بودم و وفق، مدارا و صلح با جهان باعث شده بود تا زندگی مطلوب درونی داشته باشد. این مطلوبیت درونی در طنزهایش كه رضایت از زیستن خویش را مطرح می كرد، مشخص بود. هرچند كه جهان با او به خوبی مدارا نكرد.
این شاعر ادامه داد: عمران صلاحی، حسن حسینی و ابوالفضل زرویی نصرآباد دوستان درگذشته ی من در حوزه طنز هستند كه متعلق به نسل های مختلف اند و باید بگویم كه طنزهایشان جنسی عمیق داشت. از آن دسته طنزهایی كه آدم را به گریه وامی دارد.
در ادامه این مراسم امید مهدی نژاد متن طنزی را در توصیف شخصیت ابوالفضل زرویی نصرآباد خواند.
محسن مومنی شریف رییس حوزه هنری، محمد زرویی نصرآباد برادر مرحوم زرویی و مدیرعامل سپهر سوره هنر، محمدعلی بهمنی، سهیل محمودی، اسماعیل امینی، ناصر فیض، سروش بخشش، علیرضا لبش، امید مهدی نژاد، عباس حسین نژاد، روح الله احمدی و... از حاضران در این مراسم بودند.
