«گونه‌شناسی طنزهای عبید زاكانی» در پنجمین و ششمین نشست از مجموعه درس‌گفتارهایی درباره عبید زاكانی بررسی می‌شود.
به گزارش خبرگزاری كتاب ایران (ایبنا)، به نقل از روابط عمومی موسسه شهر كتاب، طنز فارسی پیش از عبید به طور جسته و گریخته، بیشتر با نام هزل، در آثار ادبی فارسی، به‌ویژه در ادبیات عرفانی وجود داشته است.
عبید زاكانی طنزپردازی را به طور تخصصی پی گرفت و از این جهت در ادبیات فارسی مقام مؤسس دارد. با این حال، طنز عبید همچنان به مرزبندی میان اخلاق و غیراخلاق پایبند نیست. مطالعات نشان می دهد كه او با نگاه تخصصی به طنز، از گونه‌های حرفه‌ای آن مانند حكایت و لغتنامه و شعر سود جسته است و هر كدام از این گونه‌ها در كار او ویژگی‌های فنی خود را دارند كه چراغ راه طنزنویسان بعدی قرار گرفته است.
همچنین طنزهای وی، به لحاظ موضوعی بیشتر درباره‌ی مسائل اجتماعی و اخلاقی و هر كدام با موضوعات ریزتر پدید آمده‌اند كه رویكرد فكری عبید را به منزله‌ی اصلاح‌گر جامعه زمان خویش نشان می‌دهند.
پنجمین و ششمین نشست از مجموعه درس‌گفتارهایی درباره‌ی عبید زاكانی به «گونه‌شناسی طنزهای عبید زاكانی» اختصاص دارد كه با سخنرانی علیرضا فولادی، استاد دانشگاه، شاعر و پژوهشگر طنز، در روز چهارشنبه 10 و 17 بهمن در مركز فرهنگی شهركتاب واقع در خیابان شهید بهشتی، خیابان شهید احمد قصیر (بخارست)، نبش كوچه‌ی سوم برگزار می‌شود.
