فیلم آپاراتچی؛ آپارات، عشق، كمدی و سینما

نویسنده: مهدی صالحی

فیلم سینمایی آپاراتچی از آن دسته فیلم‌های كمدی صاف و تمیز است كه انسان ‌دوست دارد چندین بار ببیند و هر بار از دیدن آن بیشتر لذت می‌برد؛ یك كمدی خانوادگی.

از آن‌هایی كه قرار نیست گوش و چشم كسی را بگیری و یا مثل قدیم‌ها یك‌بار مرد خانه ببیند اگر اجازه داد اهل خانه هم ببینند، یك كمدی عالی كه دیدنش لذت‌بخش است.

فیلم بر اساس یك داستان واقعی از كتابی با همین نام نوشته دكتر روح‌الله رشیدی اقتباس گردیده داستان نقاش ساختمانی به نام جلیل (تورج الوند) كه عشق سینما و جایزه جشنواره فجر دارد و حتی در خواستگاری هم می‌گوید اول ساخت فیلم بعد بقیه ولی دراین‌بین جدال او با پدرش حیدر (رضا ناجی) جذاب است زیرا پدرش هیچ علاقه‌ای به سینما ندارد.

فیلم از منظر داستان و توالی موضوع خوب دسته‌بندی ‌شده است و لحظات كمدی آن، چه در گفتار و چه در موقعیت بجا و قابل‌توجه است، برخلاف بعضی از فیلم‌های امروزی كه سعی می‌كنند با استفاده از لغات و حركات مشكوك كه نیاز به ویدئو چك هم ندارد از تماشاچی خنده بگیرند این فیلم بدون نیاز به این ابزار خنده‌های خوبی از مخاطب خود می‌گیرد.

كارگردان این اثر قربانعلی طاهرفر كه اولین فیلم‌اش را ساخته توانسته است با استفاده از زوج هنری بهنام تشكر و هومن برق‌نورد بار كمدی فیلم را بالا ببرد البته در برخی از صحنه‌ها بازیگران در نقش‌هایی كه قبلاً در فیلم‌ها و سریال‌های گوناگون بازی كرده‌اند فرو می‌روند و همان نقش‌ها را اجرا می‌كنند.

همچنین استفاده زیاد از حد لجبازی‌های حیدر و جلیل و تكرار یك دیالوگ از جایی به بعد دیگر آن‌چنان جذاب و خنده دارد نیست كه حسین تراب نژاد و احسان لطفیان نویسنده‌های این اثر می‌بایست از روش‌های دیگری برای تقابل این دو استفاده می‌كردند.

در مجموع همان‌طور كه در ابتدا عرض كردم فیلم آپاراتچی یك فیلم خوب است كه می‌توان بدون نگرانی از بدآموزی و یادگیری تلاش برای رسیدن به هدف در كنار اعضای خانواده آن را دید و لذت برد.

برگرفته از سایت دفتر طنز حوزه هنری