اینجانب دنیل بلیك؛ هوا مه آلود است مهاجرت نكنید

اینجانب دنیل بلیك؛ هوا مه آلود است مهاجرت نكنید

1402/10/11
|
08:50
|

نویسنده: مهدی صالحی

اگر با آثار پیرمرد انگلیسی كن لوچ آشنا باشید حتما فیلم «من دنیل بلیك هستم» یا «اینجانب دنیل بلیك» را دیده‌اید چون به جز دیدن آن راه دیگری برای شروع یك آشنایی ساده نمی‌ماند؛ كن لوچ در این فیلم نوع رفتار مردم، مهاجرین و دولت با یكدیگر را نمایش می‌دهد.

در فیلم من دنیل بلیك هستم داستان نجار 59 ساله ای روایت می‌شود كه به دلیل مشكلات قلبی دكتر به او گفته كار نكند ولی اداره بیمه زیر بار حرف زور دكتر نمی‌رود و می‌گوید برای خودش گفته و باید كار كنی.

در این بین این پیرمرد است كه سرگردان شده چون دكتر كه حق ویزیتش را گرفته و كارمند اداره ارزیابی قابلیت انجام كار (بیمه تامین اجتماعی) حقوقش را می‌گیرد و تنها كسی كه سرش بی كلاه می‌ماند همین دنیل بدبخت با بازی دیو جانز است كه برای اینكه بیشتر از این سرش بی كلاه نماند خودش به صورت خودجوش یك كلاه كاموایی سرش گذاشته كه قابل تقدیر است.

اما این فرجام كار نیست و ناگهان سر و كله یك زن مهاجر با دو فرزندش كه از پناهگاه بی خانمان‌ها در لندن به نیوكاسل آمده اند در اداره بیمه پیدا می‌شود كه به دلیل واهی دیر رسیدن اتوبوس با تاخیر می‌آیند.

غافل از اینكه این بهانه‌ها را هر روز صبح كارمندان برای رئیس خود می‌آورند و به همین دلیل پرونده درخواست حمایت دولت از آنها بسته می‌شود و این دو در آنجا به صورت خیلی اتفاقی با هم آشنا می‌شوند اینكه می‌گویند بهانه‌های به روزی داشته باشید دلیلش همین است.

فیلم دنیل بلیك كه سرشار از بدختی و گرفتاری است نمای دیگری از زندگی را رو می‌كند و اكنون نجار 59 ساله برای گذراندن زندگی مجبور است تمام وسایل خانه خود را بفروشد و از فروش آنها بجز مقداری پول تنها چیزی كه نصیبش می‌گردد، سرما و افسردگی است.

و آن طرف هم كه كتی با بازی هیلی اسكوایرز برای گذراندن زندگی اقدام به فروش قسمت‌هایی از بدن خود می‌كند كه با مخالفت دنیل روبرو می‌شود ولی كو گوش شنوا و در آخر دنیل در سرویس بهداشتی از این دنیا می‌رود (ای لوچ، چرا دستشویی یعنی تو انگلستان دار و درختی، پاركی یا حتی خیابانی نبود كه آنجا بمیرد؛ خیلی بدبختید) و آخرین خواسته دنیل این است كه او یك شماره در اداره بیمه نباشد او یك انسان است.

نتیجه اخلاقی كه از این فیلم می‌گیریم این است كه همه جا آسمان یك رنگ است فقط تهران دود آلود است و لندن مه آلود پس برای تبدیل دود به مه چرا این همه زحمت، تازه دود به دلیل روغنی بودن، هوا را راحت تر پایین می‌دهد ولی مه، آب دارد و اكسیژن را سنگین می‌كند كه باعث مشكلات تنفسی می‌گردد.

منبع سایت دفتر طنز حوزه هنری

دسترسی سریع