ابوالقاسم حالت ابوالقاسم عبداللَّه فرد (1293 – 3 آبان 1372) متخلص به حالت، شاعر، مترجم و طنزپرداز ایرانی بود. وی، شاعر سرود «پاینده بادا ایران»، اولین سرود ملی ایران بعد از انقلاب، (با آهنگ محمد بیگلری‌پور) است.
حسین گلستانی حسین در بجدن سبزوار متولد شد. پدرش سلطان‌مراد شاعر و اهل ادب بود. تحصیلات ابتدایی و سه سال اول دبیرستان را در سبزوار گذراند.
كیومرث صابری فومنی كیومرث صابریِ فومنی ناموَر به گُل‌آقا، پایه‌گذارِ مؤسسهٔ گُل‌آقا، نویسنده، طنزنویس و معلم ایرانی بود.
میرزاده عشقی سیدمحمدرضا كردستانی با تخلص میرزاده عشقی (20 آذر 1273 – 12 تیر 1303) شاعر، روزنامه‌نگار، نویسنده و نمایشنامه‌نویس ایرانی دوره مشروطیّت و مدیر نشریه قرن بیستم بود .
خاكشیر اصفهانی سید جعفر موسوی ملقب به خاكشیر اصفهانی (زاده 1300 ق برابر با 1258 خورشیدی اصفهان- درگذشته 1335 خورشیدی اصفهان) از شاعران اهل ایران در عهد قاجار و پهلوی است.
ایرج میرزا ایرج میرزا (پاییز 1252 یا 1253 خورشیدی در تبریز - 22 اسفند 1304 خورشیدی در تهران)ملقب به «جلال‌الممالك» و «فخرالشعرا»، از جمله شاعران برجستهٔ ایرانی در عصر مشروطیت (اواخر دوره قاجار و اوایل دوره پهلوی) بود.
عارف قزوینی عارف در سال 1277 به تهران آمد و چون صدای خوشی داشت با شاهزادگان قاجار آشنا شد و مظفرالدین شاه خواست او را در ردیف فراش خلوتها درآورد. اما عارف به قزوین بازگشت.
شاطرعباس صبوحی شاطر عباس متخلص به صبوحی، تولد او را به سال 1275 هجری قمری در شهر قم، اقامتگاهش را تهران ونام پدر او را كربلایی محمد علی ذكر كرده اند.
سعدی ابومحمّد مُشرف‌الدین مُصلِح بن عبدالله بن مشرّف (606 – 690 هجری قمری) متخلص به سعدی، شاعر و نویسندهٔ پارسی‌گوی ایرانی است.
عبید زاكانی خواجه نظام‌الدین عبیدالله زاكانی معروف به عبید زاكانی شاعر، نویسنده و لطیفه‌پرداز ایرانی قرن هشتم هجری است كه طبق قراین موجود در اواخر قرن هفتم یا اوایل قرن هشتم ه.ق. در یكی از توابع قزوین چشم به جهان گشود.
نسیم شمال سید اشرف‌الدین حسینی گیلانی(1287 قزوین - 1352 ه.ق. تهران یا 1249-1313 ه.ش. یا 1870-1934 م) معروف به نسیم شمال شاعر احمدسرا،نویسنده و مدیر روزنامه نسیم شمال از روزنامه‌های دوره مشروطیت ایران بود.
مولوی جلال‌الدین محمد بلخی (6 ربیع‌الاول 604 – 5 جمادی‌الثانی 672 هجری قمری) (15 مهر 586 – 4 دی 652 هجری شمسی) معروف به مولانا، مولوی و رومی، شاعر پارسی‌گوی ایرانی است.
آقا جمال خوانساری جمال‌الدّین محمد بن حسین بن محمد معروف به آقا جمال خوانساری درگذشت 1122 قمری یا به روایتی 1125 قمری می‌باشد.
حافظ خواجه شمس‌الدین محمد شیرازی متخلص به «حافظ»، غزلسرای بزرگ و از خداوندان شعر و ادب پارسی است. وی حدود سال 726 هجری قمری در شیراز متولد شد. علوم و فنون را در محفل درس استادان زمان فراگرفت و در علوم ادبی عصر پایه‌ای رفیع یافت.
انوری اوحدالدّین محمّدبن محمّد انوری(یا علی بن محمد انوری) معروف به انوری ابیوردی و «حجّةالحق» از جملهٔ شاعران و دانشمندان ایرانی سده 6 قمری در دوران سلجوقیان است.
علی اكبر دهخدا علی اكبر دهخدا مشهور به علامه دهخدا در سال 1257 خورشیدی متولد شد و امثال حكم و لغت نامه از معروف ترین آثار دهخدا می باشند.
حسن توفیق خنداندن مردم، كار سختی است و اگر آن مردم ایرانی باشند كه دیگر اسمش كار نیست و كارستان است. مرحوم حسن توفیق مرد این میدان سخت بود و از پس ما ایرانی‌ها برمی‌آمد. او یكبار با «شرمسار خشن» و بار دیگر با «میرزا قشمشم» می‌كوشید تا مخاطب را بخند.
