رونمایی از كتاب «طرز طنز» اثر صابر قدیمی

به گزارش پایگاه خبری حوزه هنری، در این برنامه كه مهدی فرج‌اللهی اجرای آن‌ را بر عهده داشت؛ ناصر فیض، اسماعیل امینی، بهمن بنی‌هاشمی، علی زراندوز، سید اكبر میرجعفری، عبدالله مقدمی، سعید طلایی، مهرداد حسین‌زاده و دیگر شاعران، طنزپردازان و علاقه‌مندان به طنز و ادبیات حضور داشتند.


كتاب «طرز طنز» اثری پژوهشی به قلم صابر قدیمی است كه به بررسی بدیع در شعر طنز معاصر می‌پردازد و به همت دفتر طنز حوزه هنری و انتشارات سوره مهر به تازگی روانه بازار كتاب شده‌ است.

یكی از مشكلات علاقه‌مندان به طنز و نوآوران و شاعران طنز، كمبود منابع آكادمیك و غیر ذوقی پیرامون طنز و سایر شاخه‌های شوخ‌طبعی است. مخصوصا پیرامون طنز معاصر، مقاله‌ها و كتاب‌های بسیار محدودی تبین و متشر شده است. ضمنا در ارتباط با تمهیدات بدیعی معمولا نمونه‌های مشخصی وجود دارد و در كتاب‌های مختلف تكرار می‌شوند. معرفی صنایع بدیعی موثر در ساخت طنز و ارائه تمامی ابیات مرتبط، برای اولین بار در این كتاب اتفاق افتاده است. پنجاه و دو صنعت بدیعی و بیش از دو هزار بیت ناب از استادان شعر طنز معاصر معرفی و ارائه شده‌اند.

هدف از این تحقیق دستیابی به ابزارهای مهم بدیعی در شعر طنز معاصر و ارائه بهترین نمونه‌های هر یك از این صنایع است كه طنزپردازان از آن‌ها برای افزودن تأثیر بر مخاطب استفاده می‌كنند. همچنین شناسایی شگردهای پربسامد بدیعی این شاعران و به‏ تبع شعر طنز معاصر، هدف دیگر این پژوهش به حساب می‌آید.

در انتخاب طنزپردازان در این تحقیق سعی شده است كه ‏ـ با رعایت بازه‌های زمانی‏ ـ در هر دوره آثار یكی از قله‌های طنز ایران، كه نسبت به سایر طنزپردازان هم‌عصر در به‌كارگیری ابزارهای بدیعی برتری داشته‌اند، بررسی شود. از میان طنزپردازان نام‌آشنای معاصر كشور در این پژوهش به آثار ایرجمیرزا، ابوتراب جلی و ابوالفضل زرویی نصرآباد توجه شده است و بیش از دو هزار بیت به تفكیك صنایع طبقه‌‏بندی شده‌‏اند. نتایج این پژوهش‏ كه حاصل بررسی همه اشعار طنزپردازان اشاره ‏شده است ثابت می‌كند دلیل عكس، هنجارگریزی‌های زبانی (شامل ملمع، زبان عامیانه و...)، مقایسه، ارسال‏ المثل و ادماج پربسامدترین ابزارهای بدیعی در شعر طنز معاصر به شمار می‌آیند.

به گزارش پایگاه خبری حوزه هنری، در این برنامه كه مهدی فرج‌اللهی اجرای آن‌ را بر عهده داشت؛ ناصر فیض، اسماعیل امینی، بهمن بنی‌هاشمی، علی زراندوز، سید اكبر میرجعفری، عبدالله مقدمی، سعید طلایی، مهرداد حسین‌زاده و دیگر شاعران، طنزپردازان و علاقه‌مندان به طنز و ادبیات حضور داشتند.


كتاب «طرز طنز» اثری پژوهشی به قلم صابر قدیمی است كه به بررسی بدیع در شعر طنز معاصر می‌پردازد و به همت دفتر طنز حوزه هنری و انتشارات سوره مهر به تازگی روانه بازار كتاب شده‌ است.

یكی از مشكلات علاقه‌مندان به طنز و نوآوران و شاعران طنز، كمبود منابع آكادمیك و غیر ذوقی پیرامون طنز و سایر شاخه‌های شوخ‌طبعی است. مخصوصا پیرامون طنز معاصر، مقاله‌ها و كتاب‌های بسیار محدودی تبین و متشر شده است. ضمنا در ارتباط با تمهیدات بدیعی معمولا نمونه‌های مشخصی وجود دارد و در كتاب‌های مختلف تكرار می‌شوند. معرفی صنایع بدیعی موثر در ساخت طنز و ارائه تمامی ابیات مرتبط، برای اولین بار در این كتاب اتفاق افتاده است. پنجاه و دو صنعت بدیعی و بیش از دو هزار بیت ناب از استادان شعر طنز معاصر معرفی و ارائه شده‌اند.

هدف از این تحقیق دستیابی به ابزارهای مهم بدیعی در شعر طنز معاصر و ارائه بهترین نمونه‌های هر یك از این صنایع است كه طنزپردازان از آن‌ها برای افزودن تأثیر بر مخاطب استفاده می‌كنند. همچنین شناسایی شگردهای پربسامد بدیعی این شاعران و به‏ تبع شعر طنز معاصر، هدف دیگر این پژوهش به حساب می‌آید.

در انتخاب طنزپردازان در این تحقیق سعی شده است كه ‏ـ با رعایت بازه‌های زمانی‏ ـ در هر دوره آثار یكی از قله‌های طنز ایران، كه نسبت به سایر طنزپردازان هم‌عصر در به‌كارگیری ابزارهای بدیعی برتری داشته‌اند، بررسی شود. از میان طنزپردازان نام‌آشنای معاصر كشور در این پژوهش به آثار ایرجمیرزا، ابوتراب جلی و ابوالفضل زرویی نصرآباد توجه شده است و بیش از دو هزار بیت به تفكیك صنایع طبقه‌‏بندی شده‌‏اند. نتایج این پژوهش‏ كه حاصل بررسی همه اشعار طنزپردازان اشاره ‏شده است ثابت می‌كند دلیل عكس، هنجارگریزی‌های زبانی (شامل ملمع، زبان عامیانه و...)، مقایسه، ارسال‏ المثل و ادماج پربسامدترین ابزارهای بدیعی در شعر طنز معاصر به شمار می‌آیند.

به گزارش پایگاه خبری حوزه هنری، در این برنامه كه مهدی فرج‌اللهی اجرای آن‌ را بر عهده داشت؛ ناصر فیض، اسماعیل امینی، بهمن بنی‌هاشمی، علی زراندوز، سید اكبر میرجعفری، عبدالله مقدمی، سعید طلایی، مهرداد حسین‌زاده و دیگر شاعران، طنزپردازان و علاقه‌مندان به طنز و ادبیات حضور داشتند.


كتاب «طرز طنز» اثری پژوهشی به قلم صابر قدیمی است كه به بررسی بدیع در شعر طنز معاصر می‌پردازد و به همت دفتر طنز حوزه هنری و انتشارات سوره مهر به تازگی روانه بازار كتاب شده‌ است.

یكی از مشكلات علاقه‌مندان به طنز و نوآوران و شاعران طنز، كمبود منابع آكادمیك و غیر ذوقی پیرامون طنز و سایر شاخه‌های شوخ‌طبعی است. مخصوصا پیرامون طنز معاصر، مقاله‌ها و كتاب‌های بسیار محدودی تبین و متشر شده است. ضمنا در ارتباط با تمهیدات بدیعی معمولا نمونه‌های مشخصی وجود دارد و در كتاب‌های مختلف تكرار می‌شوند. معرفی صنایع بدیعی موثر در ساخت طنز و ارائه تمامی ابیات مرتبط، برای اولین بار در این كتاب اتفاق افتاده است. پنجاه و دو صنعت بدیعی و بیش از دو هزار بیت ناب از استادان شعر طنز معاصر معرفی و ارائه شده‌اند.

هدف از این تحقیق دستیابی به ابزارهای مهم بدیعی در شعر طنز معاصر و ارائه بهترین نمونه‌های هر یك از این صنایع است كه طنزپردازان از آن‌ها برای افزودن تأثیر بر مخاطب استفاده می‌كنند. همچنین شناسایی شگردهای پربسامد بدیعی این شاعران و به‏ تبع شعر طنز معاصر، هدف دیگر این پژوهش به حساب می‌آید.

در انتخاب طنزپردازان در این تحقیق سعی شده است كه ‏ـ با رعایت بازه‌های زمانی‏ ـ در هر دوره آثار یكی از قله‌های طنز ایران، كه نسبت به سایر طنزپردازان هم‌عصر در به‌كارگیری ابزارهای بدیعی برتری داشته‌اند، بررسی شود. از میان طنزپردازان نام‌آشنای معاصر كشور در این پژوهش به آثار ایرجمیرزا، ابوتراب جلی و ابوالفضل زرویی نصرآباد توجه شده است و بیش از دو هزار بیت به تفكیك صنایع طبقه‌‏بندی شده‌‏اند. نتایج این پژوهش‏ كه حاصل بررسی همه اشعار طنزپردازان اشاره ‏شده است ثابت می‌كند دلیل عكس، هنجارگریزی‌های زبانی (شامل ملمع، زبان عامیانه و...)، مقایسه، ارسال‏ المثل و ادماج پربسامدترین ابزارهای بدیعی در شعر طنز معاصر به شمار می‌آیند.

به گزارش پایگاه خبری حوزه هنری، در این برنامه كه مهدی فرج‌اللهی اجرای آن‌ را بر عهده داشت؛ ناصر فیض، اسماعیل امینی، بهمن بنی‌هاشمی، علی زراندوز، سید اكبر میرجعفری، عبدالله مقدمی، سعید طلایی، مهرداد حسین‌زاده و دیگر شاعران، طنزپردازان و علاقه‌مندان به طنز و ادبیات حضور داشتند.


كتاب «طرز طنز» اثری پژوهشی به قلم صابر قدیمی است كه به بررسی بدیع در شعر طنز معاصر می‌پردازد و به همت دفتر طنز حوزه هنری و انتشارات سوره مهر به تازگی روانه بازار كتاب شده‌ است.

یكی از مشكلات علاقه‌مندان به طنز و نوآوران و شاعران طنز، كمبود منابع آكادمیك و غیر ذوقی پیرامون طنز و سایر شاخه‌های شوخ‌طبعی است. مخصوصا پیرامون طنز معاصر، مقاله‌ها و كتاب‌های بسیار محدودی تبین و متشر شده است. ضمنا در ارتباط با تمهیدات بدیعی معمولا نمونه‌های مشخصی وجود دارد و در كتاب‌های مختلف تكرار می‌شوند. معرفی صنایع بدیعی موثر در ساخت طنز و ارائه تمامی ابیات مرتبط، برای اولین بار در این كتاب اتفاق افتاده است. پنجاه و دو صنعت بدیعی و بیش از دو هزار بیت ناب از استادان شعر طنز معاصر معرفی و ارائه شده‌اند.

هدف از این تحقیق دستیابی به ابزارهای مهم بدیعی در شعر طنز معاصر و ارائه بهترین نمونه‌های هر یك از این صنایع است كه طنزپردازان از آن‌ها برای افزودن تأثیر بر مخاطب استفاده می‌كنند. همچنین شناسایی شگردهای پربسامد بدیعی این شاعران و به‏ تبع شعر طنز معاصر، هدف دیگر این پژوهش به حساب می‌آید.

در انتخاب طنزپردازان در این تحقیق سعی شده است كه ‏ـ با رعایت بازه‌های زمانی‏ ـ در هر دوره آثار یكی از قله‌های طنز ایران، كه نسبت به سایر طنزپردازان هم‌عصر در به‌كارگیری ابزارهای بدیعی برتری داشته‌اند، بررسی شود. از میان طنزپردازان نام‌آشنای معاصر كشور در این پژوهش به آثار ایرجمیرزا، ابوتراب جلی و ابوالفضل زرویی نصرآباد توجه شده است و بیش از دو هزار بیت به تفكیك صنایع طبقه‌‏بندی شده‌‏اند. نتایج این پژوهش‏ كه حاصل بررسی همه اشعار طنزپردازان اشاره ‏شده است ثابت می‌كند دلیل عكس، هنجارگریزی‌های زبانی (شامل ملمع، زبان عامیانه و...)، مقایسه، ارسال‏ المثل و ادماج پربسامدترین ابزارهای بدیعی در شعر طنز معاصر به شمار می‌آیند.

به گزارش پایگاه خبری حوزه هنری، در این برنامه كه مهدی فرج‌اللهی اجرای آن‌ را بر عهده داشت؛ ناصر فیض، اسماعیل امینی، بهمن بنی‌هاشمی، علی زراندوز، سید اكبر میرجعفری، عبدالله مقدمی، سعید طلایی، مهرداد حسین‌زاده و دیگر شاعران، طنزپردازان و علاقه‌مندان به طنز و ادبیات حضور داشتند.


كتاب «طرز طنز» اثری پژوهشی به قلم صابر قدیمی است كه به بررسی بدیع در شعر طنز معاصر می‌پردازد و به همت دفتر طنز حوزه هنری و انتشارات سوره مهر به تازگی روانه بازار كتاب شده‌ است.

یكی از مشكلات علاقه‌مندان به طنز و نوآوران و شاعران طنز، كمبود منابع آكادمیك و غیر ذوقی پیرامون طنز و سایر شاخه‌های شوخ‌طبعی است. مخصوصا پیرامون طنز معاصر، مقاله‌ها و كتاب‌های بسیار محدودی تبین و متشر شده است. ضمنا در ارتباط با تمهیدات بدیعی معمولا نمونه‌های مشخصی وجود دارد و در كتاب‌های مختلف تكرار می‌شوند. معرفی صنایع بدیعی موثر در ساخت طنز و ارائه تمامی ابیات مرتبط، برای اولین بار در این كتاب اتفاق افتاده است. پنجاه و دو صنعت بدیعی و بیش از دو هزار بیت ناب از استادان شعر طنز معاصر معرفی و ارائه شده‌اند.

هدف از این تحقیق دستیابی به ابزارهای مهم بدیعی در شعر طنز معاصر و ارائه بهترین نمونه‌های هر یك از این صنایع است كه طنزپردازان از آن‌ها برای افزودن تأثیر بر مخاطب استفاده می‌كنند. همچنین شناسایی شگردهای پربسامد بدیعی این شاعران و به‏ تبع شعر طنز معاصر، هدف دیگر این پژوهش به حساب می‌آید.

در انتخاب طنزپردازان در این تحقیق سعی شده است كه ‏ـ با رعایت بازه‌های زمانی‏ ـ در هر دوره آثار یكی از قله‌های طنز ایران، كه نسبت به سایر طنزپردازان هم‌عصر در به‌كارگیری ابزارهای بدیعی برتری داشته‌اند، بررسی شود. از میان طنزپردازان نام‌آشنای معاصر كشور در این پژوهش به آثار ایرجمیرزا، ابوتراب جلی و ابوالفضل زرویی نصرآباد توجه شده است و بیش از دو هزار بیت به تفكیك صنایع طبقه‌‏بندی شده‌‏اند. نتایج این پژوهش‏ كه حاصل بررسی همه اشعار طنزپردازان اشاره ‏شده است ثابت می‌كند دلیل عكس، هنجارگریزی‌های زبانی (شامل ملمع، زبان عامیانه و...)، مقایسه، ارسال‏ المثل و ادماج پربسامدترین ابزارهای بدیعی در شعر طنز معاصر به شمار می‌آیند.

به گزارش پایگاه خبری حوزه هنری، در این برنامه كه مهدی فرج‌اللهی اجرای آن‌ را بر عهده داشت؛ ناصر فیض، اسماعیل امینی، بهمن بنی‌هاشمی، علی زراندوز، سید اكبر میرجعفری، عبدالله مقدمی، سعید طلایی، مهرداد حسین‌زاده و دیگر شاعران، طنزپردازان و علاقه‌مندان به طنز و ادبیات حضور داشتند.


كتاب «طرز طنز» اثری پژوهشی به قلم صابر قدیمی است كه به بررسی بدیع در شعر طنز معاصر می‌پردازد و به همت دفتر طنز حوزه هنری و انتشارات سوره مهر به تازگی روانه بازار كتاب شده‌ است.

یكی از مشكلات علاقه‌مندان به طنز و نوآوران و شاعران طنز، كمبود منابع آكادمیك و غیر ذوقی پیرامون طنز و سایر شاخه‌های شوخ‌طبعی است. مخصوصا پیرامون طنز معاصر، مقاله‌ها و كتاب‌های بسیار محدودی تبین و متشر شده است. ضمنا در ارتباط با تمهیدات بدیعی معمولا نمونه‌های مشخصی وجود دارد و در كتاب‌های مختلف تكرار می‌شوند. معرفی صنایع بدیعی موثر در ساخت طنز و ارائه تمامی ابیات مرتبط، برای اولین بار در این كتاب اتفاق افتاده است. پنجاه و دو صنعت بدیعی و بیش از دو هزار بیت ناب از استادان شعر طنز معاصر معرفی و ارائه شده‌اند.

هدف از این تحقیق دستیابی به ابزارهای مهم بدیعی در شعر طنز معاصر و ارائه بهترین نمونه‌های هر یك از این صنایع است كه طنزپردازان از آن‌ها برای افزودن تأثیر بر مخاطب استفاده می‌كنند. همچنین شناسایی شگردهای پربسامد بدیعی این شاعران و به‏ تبع شعر طنز معاصر، هدف دیگر این پژوهش به حساب می‌آید.

در انتخاب طنزپردازان در این تحقیق سعی شده است كه ‏ـ با رعایت بازه‌های زمانی‏ ـ در هر دوره آثار یكی از قله‌های طنز ایران، كه نسبت به سایر طنزپردازان هم‌عصر در به‌كارگیری ابزارهای بدیعی برتری داشته‌اند، بررسی شود. از میان طنزپردازان نام‌آشنای معاصر كشور در این پژوهش به آثار ایرجمیرزا، ابوتراب جلی و ابوالفضل زرویی نصرآباد توجه شده است و بیش از دو هزار بیت به تفكیك صنایع طبقه‌‏بندی شده‌‏اند. نتایج این پژوهش‏ كه حاصل بررسی همه اشعار طنزپردازان اشاره ‏شده است ثابت می‌كند دلیل عكس، هنجارگریزی‌های زبانی (شامل ملمع، زبان عامیانه و...)، مقایسه، ارسال‏ المثل و ادماج پربسامدترین ابزارهای بدیعی در شعر طنز معاصر به شمار می‌آیند.

به گزارش پایگاه خبری حوزه هنری، در این برنامه كه مهدی فرج‌اللهی اجرای آن‌ را بر عهده داشت؛ ناصر فیض، اسماعیل امینی، بهمن بنی‌هاشمی، علی زراندوز، سید اكبر میرجعفری، عبدالله مقدمی، سعید طلایی، مهرداد حسین‌زاده و دیگر شاعران، طنزپردازان و علاقه‌مندان به طنز و ادبیات حضور داشتند.


كتاب «طرز طنز» اثری پژوهشی به قلم صابر قدیمی است كه به بررسی بدیع در شعر طنز معاصر می‌پردازد و به همت دفتر طنز حوزه هنری و انتشارات سوره مهر به تازگی روانه بازار كتاب شده‌ است.

یكی از مشكلات علاقه‌مندان به طنز و نوآوران و شاعران طنز، كمبود منابع آكادمیك و غیر ذوقی پیرامون طنز و سایر شاخه‌های شوخ‌طبعی است. مخصوصا پیرامون طنز معاصر، مقاله‌ها و كتاب‌های بسیار محدودی تبین و متشر شده است. ضمنا در ارتباط با تمهیدات بدیعی معمولا نمونه‌های مشخصی وجود دارد و در كتاب‌های مختلف تكرار می‌شوند. معرفی صنایع بدیعی موثر در ساخت طنز و ارائه تمامی ابیات مرتبط، برای اولین بار در این كتاب اتفاق افتاده است. پنجاه و دو صنعت بدیعی و بیش از دو هزار بیت ناب از استادان شعر طنز معاصر معرفی و ارائه شده‌اند.

هدف از این تحقیق دستیابی به ابزارهای مهم بدیعی در شعر طنز معاصر و ارائه بهترین نمونه‌های هر یك از این صنایع است كه طنزپردازان از آن‌ها برای افزودن تأثیر بر مخاطب استفاده می‌كنند. همچنین شناسایی شگردهای پربسامد بدیعی این شاعران و به‏ تبع شعر طنز معاصر، هدف دیگر این پژوهش به حساب می‌آید.

در انتخاب طنزپردازان در این تحقیق سعی شده است كه ‏ـ با رعایت بازه‌های زمانی‏ ـ در هر دوره آثار یكی از قله‌های طنز ایران، كه نسبت به سایر طنزپردازان هم‌عصر در به‌كارگیری ابزارهای بدیعی برتری داشته‌اند، بررسی شود. از میان طنزپردازان نام‌آشنای معاصر كشور در این پژوهش به آثار ایرجمیرزا، ابوتراب جلی و ابوالفضل زرویی نصرآباد توجه شده است و بیش از دو هزار بیت به تفكیك صنایع طبقه‌‏بندی شده‌‏اند. نتایج این پژوهش‏ كه حاصل بررسی همه اشعار طنزپردازان اشاره ‏شده است ثابت می‌كند دلیل عكس، هنجارگریزی‌های زبانی (شامل ملمع، زبان عامیانه و...)، مقایسه، ارسال‏ المثل و ادماج پربسامدترین ابزارهای بدیعی در شعر طنز معاصر به شمار می‌آیند.

به گزارش پایگاه خبری حوزه هنری، در این برنامه كه مهدی فرج‌اللهی اجرای آن‌ را بر عهده داشت؛ ناصر فیض، اسماعیل امینی، بهمن بنی‌هاشمی، علی زراندوز، سید اكبر میرجعفری، عبدالله مقدمی، سعید طلایی، مهرداد حسین‌زاده و دیگر شاعران، طنزپردازان و علاقه‌مندان به طنز و ادبیات حضور داشتند.


كتاب «طرز طنز» اثری پژوهشی به قلم صابر قدیمی است كه به بررسی بدیع در شعر طنز معاصر می‌پردازد و به همت دفتر طنز حوزه هنری و انتشارات سوره مهر به تازگی روانه بازار كتاب شده‌ است.

یكی از مشكلات علاقه‌مندان به طنز و نوآوران و شاعران طنز، كمبود منابع آكادمیك و غیر ذوقی پیرامون طنز و سایر شاخه‌های شوخ‌طبعی است. مخصوصا پیرامون طنز معاصر، مقاله‌ها و كتاب‌های بسیار محدودی تبین و متشر شده است. ضمنا در ارتباط با تمهیدات بدیعی معمولا نمونه‌های مشخصی وجود دارد و در كتاب‌های مختلف تكرار می‌شوند. معرفی صنایع بدیعی موثر در ساخت طنز و ارائه تمامی ابیات مرتبط، برای اولین بار در این كتاب اتفاق افتاده است. پنجاه و دو صنعت بدیعی و بیش از دو هزار بیت ناب از استادان شعر طنز معاصر معرفی و ارائه شده‌اند.

هدف از این تحقیق دستیابی به ابزارهای مهم بدیعی در شعر طنز معاصر و ارائه بهترین نمونه‌های هر یك از این صنایع است كه طنزپردازان از آن‌ها برای افزودن تأثیر بر مخاطب استفاده می‌كنند. همچنین شناسایی شگردهای پربسامد بدیعی این شاعران و به‏ تبع شعر طنز معاصر، هدف دیگر این پژوهش به حساب می‌آید.

در انتخاب طنزپردازان در این تحقیق سعی شده است كه ‏ـ با رعایت بازه‌های زمانی‏ ـ در هر دوره آثار یكی از قله‌های طنز ایران، كه نسبت به سایر طنزپردازان هم‌عصر در به‌كارگیری ابزارهای بدیعی برتری داشته‌اند، بررسی شود. از میان طنزپردازان نام‌آشنای معاصر كشور در این پژوهش به آثار ایرجمیرزا، ابوتراب جلی و ابوالفضل زرویی نصرآباد توجه شده است و بیش از دو هزار بیت به تفكیك صنایع طبقه‌‏بندی شده‌‏اند. نتایج این پژوهش‏ كه حاصل بررسی همه اشعار طنزپردازان اشاره ‏شده است ثابت می‌كند دلیل عكس، هنجارگریزی‌های زبانی (شامل ملمع، زبان عامیانه و...)، مقایسه، ارسال‏ المثل و ادماج پربسامدترین ابزارهای بدیعی در شعر طنز معاصر به شمار می‌آیند.

به گزارش پایگاه خبری حوزه هنری، در این برنامه كه مهدی فرج‌اللهی اجرای آن‌ را بر عهده داشت؛ ناصر فیض، اسماعیل امینی، بهمن بنی‌هاشمی، علی زراندوز، سید اكبر میرجعفری، عبدالله مقدمی، سعید طلایی، مهرداد حسین‌زاده و دیگر شاعران، طنزپردازان و علاقه‌مندان به طنز و ادبیات حضور داشتند.


كتاب «طرز طنز» اثری پژوهشی به قلم صابر قدیمی است كه به بررسی بدیع در شعر طنز معاصر می‌پردازد و به همت دفتر طنز حوزه هنری و انتشارات سوره مهر به تازگی روانه بازار كتاب شده‌ است.

یكی از مشكلات علاقه‌مندان به طنز و نوآوران و شاعران طنز، كمبود منابع آكادمیك و غیر ذوقی پیرامون طنز و سایر شاخه‌های شوخ‌طبعی است. مخصوصا پیرامون طنز معاصر، مقاله‌ها و كتاب‌های بسیار محدودی تبین و متشر شده است. ضمنا در ارتباط با تمهیدات بدیعی معمولا نمونه‌های مشخصی وجود دارد و در كتاب‌های مختلف تكرار می‌شوند. معرفی صنایع بدیعی موثر در ساخت طنز و ارائه تمامی ابیات مرتبط، برای اولین بار در این كتاب اتفاق افتاده است. پنجاه و دو صنعت بدیعی و بیش از دو هزار بیت ناب از استادان شعر طنز معاصر معرفی و ارائه شده‌اند.

هدف از این تحقیق دستیابی به ابزارهای مهم بدیعی در شعر طنز معاصر و ارائه بهترین نمونه‌های هر یك از این صنایع است كه طنزپردازان از آن‌ها برای افزودن تأثیر بر مخاطب استفاده می‌كنند. همچنین شناسایی شگردهای پربسامد بدیعی این شاعران و به‏ تبع شعر طنز معاصر، هدف دیگر این پژوهش به حساب می‌آید.

در انتخاب طنزپردازان در این تحقیق سعی شده است كه ‏ـ با رعایت بازه‌های زمانی‏ ـ در هر دوره آثار یكی از قله‌های طنز ایران، كه نسبت به سایر طنزپردازان هم‌عصر در به‌كارگیری ابزارهای بدیعی برتری داشته‌اند، بررسی شود. از میان طنزپردازان نام‌آشنای معاصر كشور در این پژوهش به آثار ایرجمیرزا، ابوتراب جلی و ابوالفضل زرویی نصرآباد توجه شده است و بیش از دو هزار بیت به تفكیك صنایع طبقه‌‏بندی شده‌‏اند. نتایج این پژوهش‏ كه حاصل بررسی همه اشعار طنزپردازان اشاره ‏شده است ثابت می‌كند دلیل عكس، هنجارگریزی‌های زبانی (شامل ملمع، زبان عامیانه و...)، مقایسه، ارسال‏ المثل و ادماج پربسامدترین ابزارهای بدیعی در شعر طنز معاصر به شمار می‌آیند.

به گزارش پایگاه خبری حوزه هنری، در این برنامه كه مهدی فرج‌اللهی اجرای آن‌ را بر عهده داشت؛ ناصر فیض، اسماعیل امینی، بهمن بنی‌هاشمی، علی زراندوز، سید اكبر میرجعفری، عبدالله مقدمی، سعید طلایی، مهرداد حسین‌زاده و دیگر شاعران، طنزپردازان و علاقه‌مندان به طنز و ادبیات حضور داشتند.


كتاب «طرز طنز» اثری پژوهشی به قلم صابر قدیمی است كه به بررسی بدیع در شعر طنز معاصر می‌پردازد و به همت دفتر طنز حوزه هنری و انتشارات سوره مهر به تازگی روانه بازار كتاب شده‌ است.

یكی از مشكلات علاقه‌مندان به طنز و نوآوران و شاعران طنز، كمبود منابع آكادمیك و غیر ذوقی پیرامون طنز و سایر شاخه‌های شوخ‌طبعی است. مخصوصا پیرامون طنز معاصر، مقاله‌ها و كتاب‌های بسیار محدودی تبین و متشر شده است. ضمنا در ارتباط با تمهیدات بدیعی معمولا نمونه‌های مشخصی وجود دارد و در كتاب‌های مختلف تكرار می‌شوند. معرفی صنایع بدیعی موثر در ساخت طنز و ارائه تمامی ابیات مرتبط، برای اولین بار در این كتاب اتفاق افتاده است. پنجاه و دو صنعت بدیعی و بیش از دو هزار بیت ناب از استادان شعر طنز معاصر معرفی و ارائه شده‌اند.

هدف از این تحقیق دستیابی به ابزارهای مهم بدیعی در شعر طنز معاصر و ارائه بهترین نمونه‌های هر یك از این صنایع است كه طنزپردازان از آن‌ها برای افزودن تأثیر بر مخاطب استفاده می‌كنند. همچنین شناسایی شگردهای پربسامد بدیعی این شاعران و به‏ تبع شعر طنز معاصر، هدف دیگر این پژوهش به حساب می‌آید.

در انتخاب طنزپردازان در این تحقیق سعی شده است كه ‏ـ با رعایت بازه‌های زمانی‏ ـ در هر دوره آثار یكی از قله‌های طنز ایران، كه نسبت به سایر طنزپردازان هم‌عصر در به‌كارگیری ابزارهای بدیعی برتری داشته‌اند، بررسی شود. از میان طنزپردازان نام‌آشنای معاصر كشور در این پژوهش به آثار ایرجمیرزا، ابوتراب جلی و ابوالفضل زرویی نصرآباد توجه شده است و بیش از دو هزار بیت به تفكیك صنایع طبقه‌‏بندی شده‌‏اند. نتایج این پژوهش‏ كه حاصل بررسی همه اشعار طنزپردازان اشاره ‏شده است ثابت می‌كند دلیل عكس، هنجارگریزی‌های زبانی (شامل ملمع، زبان عامیانه و...)، مقایسه، ارسال‏ المثل و ادماج پربسامدترین ابزارهای بدیعی در شعر طنز معاصر به شمار می‌آیند.

به گزارش پایگاه خبری حوزه هنری، در این برنامه كه مهدی فرج‌اللهی اجرای آن‌ را بر عهده داشت؛ ناصر فیض، اسماعیل امینی، بهمن بنی‌هاشمی، علی زراندوز، سید اكبر میرجعفری، عبدالله مقدمی، سعید طلایی، مهرداد حسین‌زاده و دیگر شاعران، طنزپردازان و علاقه‌مندان به طنز و ادبیات حضور داشتند.


كتاب «طرز طنز» اثری پژوهشی به قلم صابر قدیمی است كه به بررسی بدیع در شعر طنز معاصر می‌پردازد و به همت دفتر طنز حوزه هنری و انتشارات سوره مهر به تازگی روانه بازار كتاب شده‌ است.

یكی از مشكلات علاقه‌مندان به طنز و نوآوران و شاعران طنز، كمبود منابع آكادمیك و غیر ذوقی پیرامون طنز و سایر شاخه‌های شوخ‌طبعی است. مخصوصا پیرامون طنز معاصر، مقاله‌ها و كتاب‌های بسیار محدودی تبین و متشر شده است. ضمنا در ارتباط با تمهیدات بدیعی معمولا نمونه‌های مشخصی وجود دارد و در كتاب‌های مختلف تكرار می‌شوند. معرفی صنایع بدیعی موثر در ساخت طنز و ارائه تمامی ابیات مرتبط، برای اولین بار در این كتاب اتفاق افتاده است. پنجاه و دو صنعت بدیعی و بیش از دو هزار بیت ناب از استادان شعر طنز معاصر معرفی و ارائه شده‌اند.

هدف از این تحقیق دستیابی به ابزارهای مهم بدیعی در شعر طنز معاصر و ارائه بهترین نمونه‌های هر یك از این صنایع است كه طنزپردازان از آن‌ها برای افزودن تأثیر بر مخاطب استفاده می‌كنند. همچنین شناسایی شگردهای پربسامد بدیعی این شاعران و به‏ تبع شعر طنز معاصر، هدف دیگر این پژوهش به حساب می‌آید.

در انتخاب طنزپردازان در این تحقیق سعی شده است كه ‏ـ با رعایت بازه‌های زمانی‏ ـ در هر دوره آثار یكی از قله‌های طنز ایران، كه نسبت به سایر طنزپردازان هم‌عصر در به‌كارگیری ابزارهای بدیعی برتری داشته‌اند، بررسی شود. از میان طنزپردازان نام‌آشنای معاصر كشور در این پژوهش به آثار ایرجمیرزا، ابوتراب جلی و ابوالفضل زرویی نصرآباد توجه شده است و بیش از دو هزار بیت به تفكیك صنایع طبقه‌‏بندی شده‌‏اند. نتایج این پژوهش‏ كه حاصل بررسی همه اشعار طنزپردازان اشاره ‏شده است ثابت می‌كند دلیل عكس، هنجارگریزی‌های زبانی (شامل ملمع، زبان عامیانه و...)، مقایسه، ارسال‏ المثل و ادماج پربسامدترین ابزارهای بدیعی در شعر طنز معاصر به شمار می‌آیند.