«جلسه طنز»؛ طنزنویسی به زبان ساده

اسماعیل امینی
شاعر، طنزپرداز و پژوهشگر

1398/11/15
|
11:10
|

بیش از چهار دهه از حضور اسماعیل امینی در عرصه طنز می‌گذرد و حالا می‌توان او را یكی از طنزپردازان و پژوهشگران جدی این حوزه دانست؛ آنچنان كه سابقه همكاری با بزرگانی همچون كیومرث صابری فومنی (گل آقا) و ابوالفضل زرویی نصرآباد در سابقه كاری‌اش ثبت شده، او بتازگی كار تألیف دو مجموعه تازه را در این حوزه به پایان رسانده است كه درباره این كتاب‌ها توضیحات بیشتری می‌دهد.

بتازگی كار تألیف دو كتاب تازه را به پایان رسانده‌ام، هر‌چند كه با توجه به‌ گرفتاری‌های اقتصادی كه گریبان صنعت نشر را گرفته و از سویی مسأله كاغذ نمی‌توانم با اطمینان از زمان انتشار آنها صحبت كنم. «جلسه طنز» یكی از این كتاب‌هاست كه خلاصه‌ای از سال‌ها فعالیت من را در حوزه طنز در برمی‌گیرد؛ آنچنان كه شاید بتوان آن را چكیده‌ای از 40 سال تجربه نظم و نثری دانست كه در این حوزه كسب كرده‌ام. البته افزون بر تجربه‌های شخصی خودم، مخاطبان در این كتاب كه در قالب مجموعه‌ای از یادداشت‌هاست با داشته‌های بزرگانی همچون زرویی نصرآباد، عمران صلاحی و كیومرث صابری فومنی هم در این حوزه آشنا خواهند شد. «جلسه طنز» بیشتر جنبه آموزشی دارد و بخش عمده‌ای از یادداشت‌های آن پیش‌تر جایی منتشر نشده‌اند. مهم‌ترین دلیلی كه منجر به انتخاب قالب یادداشت برای تألیف این كتاب شده از تلاش من برای ساده‌نویسی نشأت می‌گیرد، از همان ابتدای تألیف بنای خود را بر این گذاشتم كه كتابی ساده و همه فهم برای آنهایی بنویسم كه خواهان یادگیری طنزنویسی هستند. به گمانم این شیوه برای مخاطبان عادی و طنزنویسانی كه تازه ابتدای راه هستند مناسب‌تر باشد و آنان بتوانند از طریق برخی اصول كار را بیاموزند. با تغییر و تحولاتی كه زندگی امروز به آن مبتلا شده اهالی كتاب با مخاطبانی شتابزده روبه‌رو هستند كه فرصت چندانی برای مطالعه متن‌های طولانی ندارند؛ وقتی قالب یادداشت را برای نوشتار كتاب درنظر گرفتم پیش خود گفتم شاید مخاطبان كم حوصله اشتیاق بیشتری به مطالعه متن‌های كوتاه نشان بدهند. همان طور كه اشاره شد این كتاب حاصل درمیان گذاشتن مستقیم تجربه‌های شخصی خود من با مخاطبان است. علاوه بر این حاصل همكاری و حتی هم صحبتی‌ام با این بزرگان را هم با مخاطبان به اشتراك گذاشته‌ام. البته قسمتی از كتاب هم دربردارنده مطالعات فشرده‌ای است كه درباره این بخش از ادبیات‌مان داشته‌ام. آنچنان كه موضوع پایان نامه دكترای من هم درباره این مسأ‌له بوده است.

از آنجایی كه علاقه‌مندی شخصی‌ام به حوزه نظم است اغلب مصادیق و آموزش‌هایی كه آورده‌ام هم این بخش را دربرمی‌گیرد، هر چند كه به‌هر حال نمونه‌هایی از نثر هم آورده‌ام. در حوزه نظری به سراغ فنون ادبی برای فعالیت در حوزه ادبیات طنز رفته‌ام. اما كتاب دیگری كه آماده نشر دارم، اثری متعلق به گروه سنی نوجوان است و دربردارنده مجموعه‌ای از اشعار است؛ اشعار این مجموعه هم اشعاری با محتوای طنز را شامل می‌شود منتهی طنزی كه تأكید بسیاری به دور ماندن آن از برخی سخیف گویی‌هایی دارم كه برخی به اسم طنز پیش روی مخاطبان می‌گذارند.

منبع: روزنامه ایران

دسترسی سریع